กระทู้เฉพาะ อ.อ้วน หมอผี เพื่อประกาศศักดิ์ดาให้กระฉ่อนทั่วแผ่นดินนี้ครับ

ท่านทั้งหลาย วันนี้มีข่าวดี น้องสาวคนสวยที่ซิดนี่ย์จบงานได้แล้ว เป็นอีกกรณีที่พิสูจน์ได้ว่า ครูบาอาจารย์ของพวกเราทั้งหลายเป็นทองแท้ ของดี ไม่ว่าอยู่มุมไหนของโลกก็ออกฤทธิ์ได้ชงัดนัก

น้องจะบินกลับเมืองไทย เพื่อขอมากราบอาจารย์สักครั้ง และกระผมก็จะนำน้องมากราบอาจารย์ด้วยตัวเอง

ยิ่งทุกๆวันมีคนสำเร็จในสิ่งหวังมากขึ้น มากขึ้น จากของดีของอาจารย์ กระผมก็มั่นใจว่า อาจารย์ของพวกเราจะเป็นที่ศรัทธาแก่คนหมู่มาก มากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ ท่านทั้งหลายที่พยายามช่วยๆกันเผยแผ่แรงครูก็ช่วยกันต่อเนื่องนะท่านนะ  แต่ห้ามสำเนากระผมเหมือนกรณี ที่แล้วนะท่านนะ 55555 เดือดร้อนกระผมจริงๆท่านเอ๋ย

เอ้า...โชคดีท่านทั้งหลาย

ต้นฉบับโพสต์โดย DVD เมื่อ 10-11-2014 00:54
ทำไมพ่อหมื่นทัพผมขอสาว เงียบ ท่านไม่ให้ แต่ขอเรื่อง ...

งานอีกเสียงค่ะ ของานได้งาน แต่เรื่อง ผช ไม่มีค่ะ

ต้นฉบับโพสต์โดย DVD เมื่อ 10-11-2014 00:54
ทำไมพ่อหมื่นทัพผมขอสาว เงียบ ท่านไม่ให้ แต่ขอเรื่อง ...

งานอีกเสียงค่ะ ของานได้งาน แต่เรื่อง ผช ไม่มีค่ะ

ผช = ผู้ช่วยรึท่าน (อย่าโกรธานะท่านนะ เอาฮาน่ะท่าน)

พ่อขุนแผนหมื่นทัพและดวงจิตทิพย์นั้นมีดีครอบจักรวาล ดีหลายอย่าง แต่ก็มิได้เจาะจงให้เด่นไปด้านใดด้านหนึ่ง
บางท่านใช้ไม่เป็นจึงกลายเป็นว่าได้บางอย่างบางอย่างหลุดไป  ก่อนบูชาท่านทั้งหลายต้องถามตัวเองก่อนนะท่านนะ
ว่าต้องการผลลัพท์ไปในทางไหน


เปรียบไปตัวท่านทั้งหลาย ก็เหมือนดั่งตาแป๊ะตกเบ็ด   สิ่งที่ท่านมุ่งหวังไม่ว่าจะหญิงหรือชายหรือก็ดั่งเป็นตัวปลา  
บางคนประสบการณ์มากก็ดักปลาได้โดยไม่ต้องใช้เครื่องไม้เครื่องมือใดๆเลย   
แต่บางคนกลัว...ก็ไม่กล้าจะลงน้ำดักปลา  ด้วยว่ายน้ำไม่เป็นบ้าง  บ้างก็กลัวตะเข้  บ้างก็ว่าน้ำนั้นลึก ลงไปกลัวจมน้ำตาย


นั่นล่ะพวกเราทั้งหลายจึงต้องพึ่งพาเครื่องไม้เครื่องมือเพื่อให้สามารถลงหาปลาในบึงใหญ่ได้   
แล้วครูบาอาจารย์เรา ท่านก็ดันเป็นผู้ปรุงแต่งคันเบ็ดและเหยื่อล่อปลาได้ชงัดนักแล


จะขาดก็แต่เรื่องประเภทของปลาเท่านั้น ที่ปลาแต่ละชนิดก็เลือกเหยื่อไม่เหมือนกัน
ปลาบางตัวก็ล่อไส้เดือน  บางตัวล่อผักบุ้ง  บ้างก็กินของเน่าเหม็น ไม่เหมือนกัน

ท่านทั้งหลายจึงต้องตามหาอาจารย์ผู้รังสรรค์สร้างเบ็ดและเหยื่อนั้น เพื่อสอบถามถึงวิธีการใช้งาน  
แต่ก็นั่นล่ะ ต่อให้ถามผู้ปรุงแต่งก็แล้ว  แต่ใครหลายคน ก็ยัง งม หาทางที่จะตกปลาขึ้นมาจากบ่อไม่ได้อยู่ดี ไม่แน่ใจว่าทำถูกวิธีหรือไม่
ที่แย่ไปกว่านั้น ส่วนมาก ยังมิรู้เลยว่าหลักเบื้องต้นในการเล่นสายนี้นั้น ต้องทำต้องฝึกตัวอย่างไร


ดังนั้น  เพื่อเชิดชูครูบาอาจารย์ร่วมกัน
บรรดาศิษย์ของอาจารย์ทั้งหลาย ท่านที่มีประสบการณ์เคยสำเร็จในการใช้ของครูบาอาจารย์มาแล้ว  ท่านก็ต้องช่วยๆกันแนะนำให้ศิษยานุศิษย์รุ่นใหม่ๆสามารถใช้วัตถุมงคลของอาจารย์ให้ได้ผลอย่างที่ท่านเคยได้ผลมาแล้ว จะได้ช่วยกันเชิดชูครูบาอาจารย์ร่วมกันและจะได้ช่วยผ่อนแรงครูบาอาจารย์ให้ท่านได้มีเวลาพักผ่อนและคิดการณ์อื่นบ้างก็ดีนะท่านนะ  เว้นซะแต่ว่าท่านเองก็มิเคยได้ประสบกับประสบการณ์อันอัศจรรย์ใจจากการใช้วัตถุมงคลของอาจารย์ เช่นนั้น ท่านก็ชี้ทางไปหาคนทำเบ็ดก็ถูกต้องดีงามแล้ว


แชร์กันแบบนี้ นั้นดีแล้ว ประเสริฐแล้ว


โชคดีท่านทั้งหลาย

ต้นฉบับโพสต์โดย phoewan เมื่อ 11-11-2014 23:07
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย phoewan เมื่อ 11-11-2014 23:16

ผช = ผู้ช่ว ...

ตอบได้โดนใจ ผมเด่นทุกด้านเว้นด้านเจ้าชู้อย่างเดียว อย่างท่านว่า ผมกลัวลงน้ำเจอจระเข้ (คือเมียผมนั้นเอง) งับผมตายแน่ ผมรักและเคารพอาจารย์ด้วยใจ ชีวิตดีขึ้นมา ท่านแนะนำแต่ทางที่ดี ทางเจ้าชู้วิธีใช้ของแบบแรงๆ ท่านไม่สอนผมเลย ท่านบอกเพียงว่า ไม่ต้องรู้หรอกมีครอบครัวแล้ว เดี๋ยวจะไม่มีความสุขนะ ทุกวันนี้ก็happy ทั้งครอบครัวการงานการเงิน ครับผม

ต้นฉบับโพสต์โดย phoewan เมื่อ 11-11-2014 23:07
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย phoewan เมื่อ 11-11-2014 23:16

ผช = ผู้ช่ว ...

ตอบได้โดนใจ ผมเด่นทุกด้านเว้นด้านเจ้าชู้อย่างเดียว อย่างท่านว่า ผมกลัวลงน้ำเจอจระเข้ (คือเมียผมนั้นเอง) งับผมตายแน่ ผมรักและเคารพอาจารย์ด้วยใจ ชีวิตดีขึ้นมา ท่านแนะนำแต่ทางที่ดี ทางเจ้าชู้วิธีใช้ของแบบแรงๆ ท่านไม่สอนผมเลย ท่านบอกเพียงว่า ไม่ต้องรู้หรอกมีครอบครัวแล้ว เดี๋ยวจะไม่มีความสุขนะ ทุกวันนี้ก็happy ทั้งครอบครัวการงานการเงิน ครับผม

        วันนี้ช่วงทุ่มนึงผมมีธุระต้องไปซื้อ ของกินใช้ที่โลตัสสาขาแถวบ้านครับ ไปทุกอาทิตย์ครับ ขีมอไชค์ไปโดยน้องเป็นคนขี่ พอไปถึงจุดทางแยก ปรากฏกว่าเจอด่านตรวจ ผมเห็นแล้วหละไกลๆ คงตรวจหายาเสพติด กับทะเบียนรถ ผมเลย เอาวะลองผ้ายันต์มหาปราบหน่อยดูสิจะแคล้วคลาดจาก พี่ตำรวจไหม เลยบอกกับผ้ายันต์ว่า ขอแรงครูที่อยู่ในผ้ายันต์ แรงครูของขุนแผนหมื่นทัพย์ แรงครูของอาจาร์ย อ้วน ขอให้ผ่านด่านตรจด้วยครับ พอน้องขี่ไปถึง เอ้ยไม่โดนเรียกไม่มีตำรวจคนไหนเห็นเรา ผมมองคนที่โดนตรวจ เห็นเปิดเบาะ ไฟฉายส่อง เอาเล่มทะเบียนต่างๆมาดู 4-5 คัน ตำรวจกำลังโฟกัสไปที่คนเหล่านั้น แต่แปลก ตร ที่คอยควักเรียก ทำไมเค้าไม่เห็นเราวะ  ผมมองหันหลัง เอ้าคนตามมาโดนเอาไฟฉายควักเรียกตรวจซะงั้น ผมคุยกับน้องชา่ย เฮ้ย เฮียรวจ แกไม่เห็นเราเลยหรอวะเป็นไปได้ไงวะ เพราะผมมองหน้าคนดักข้างทางคนถือไฟฉาย พยามมองหน้าเค้า เค้าไม่ได้มองเรา มองคันหลังเรา พอหันไปดู นาย ตร คนที่ค้นเบาะ คันที่โดนจับอยู่ก่อนหน้าแล้ว เค้าก็โพกัสไปที่คันที่เปิดเบาะ

ผมหละ งง นี่รถมอไชค์เรามีโหมดล่องหนหรอเนี่ย
ขอบคุณแรงครูจริงๆครับที่ทำให้ผ่านด่านแบบ งงๆ
(ปกติหลังจากขออะไร ลูกค้า งาน เงิน พอได้ผมจะกำของชิ้นนั้นแล้วพนมมือขอบคุณแรงครูทุกครั้งครับ)

ต้นฉบับโพสต์โดย DVD เมื่อ 14-11-2014 21:36
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย DVD เมื่อ 14-11-2014 22:30

แก้ไขครั้งส ...

ไปกันใหญ่แล้วคุณ    หมายถึงอย่างไรครับ

ต้นฉบับโพสต์โดย DVD เมื่อ 15-11-2014 20:23
ไปกันใหญ่แล้วคุณ    หมายถึงอย่างไรครับ

ผมเองก็ลูกศิษย์อาจารย์อ้วนคนหนึ่ง และก็ไม่ได้ลบหลู่ครูอาจารย์แต่อย่างใด หลายๆเรื่องเกิดขึ้นได้และอาจไม่ได้เกิดขึ้นเพราะวัตถุมงคล หากคุณคิดว่าทุกๆเรื่องเกิดจากวัตถุมงคล อีกหน่อยคุณจะเป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยถ้าไม่ได้มีวัตถุมงคลติดตัว อันนี้ไม่ได้เจาะจงเฉพาะอาจารย์ท่านไหนนะครับ ผมเองก็เคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆกัน ขี่มอไซค์ไปเอาของที่ไปรษณีย์วันเสาร์ คิดว่าไม่มีด่าน หมวกก้ไม่ได้ใส่ ใบขับขี่ก็ไม่ได้พก ขอกลับเจอด่านแบบว่าออกมาเรียกกลางถนนเลย ผมไม่ได้พกอะไรติดตัวสักชิ้น ขี่ไปก็ไม่รุ้ทำงานเลี้ยวกับก็ไม่ได้เพราะทางไปบ้านต้องตรงไป ก็ขี่ถึงด่านเขาก็ไม่เรียก ขี่ไปได้สบายๆ คันอื่นโดนเรียกจอดกันมากมาย มหาปราบไว้ใช้ปราบศัตรูคู่แข่งหรือคนคิดไม่ดีกับเราจริงๆ มันไม่ใช่ล่องหนหรือไม่มีใครมองเห็น กับเรื่องแบบนี้ผมว่าบางทีอาจไม่ได้เกิดจากสิ่งที่คุณคิด แต่ถ้าประเภทดลจิตดลใจจะไปโน้นนี่แล้วอยู่ๆเปลี่ยนใจ อะไรแบบนี้น่าจะเป็นแรงครู หรือแบบอยู่ๆรถสตารท์ไม่ติด แต่สักครู่เกิดติด พอขี่ไปแล้วพบว่ามีอุบัติเหตุอยู่ข้างหน้า แบบว่าถ้ามาถึงไวกว่านี้อาจเป็นเราที่เจออุบัติเหตุอะไรแบบนี้น่าจะเกิดจากครูอาจารย์วัตถุมงคล

อ๋อ ผมเองก็ไม่ได้ปักใจเชื่อว่าเป็นแรงครู

แต่ก็นำมาเล่า เพราะวันนั้นเราพก พอดี ไม่ได้ซีเรียสไรมากมายครับ 555 มีก็มาเล่ากันฟังเฉยๆ

เรียนคุณ DVD และคุณ Kiddee ครับ

เยี่ยมทั้งสองท่านครับ  นับถือๆ

คุณ DVD ก็พยายามถ่ายทอดในความบังเอิญที่ยึดโยงกับความเชื่อและความเคารพบูชาในตัวอาจารย์อ้วน ซึ่งกระผมก็เป็นเหมือนกัน      

ส่วนคุณ Kiddee ก็พยายามทักท้วงด้วยเห็นว่านั่นมิใช่คุณของวิชามหาปราบโดยตรงและเกรงจะทำให้เกิดความสับสน  ซึ่งกระผมอ่านแล้วก็ชื่นชมท่านมากครับ    ทั้งสองท่านเลย

,,,,,และทั้งความเชื่อและหลักการทั้งสองท่านก็ไม่มีท่านใดผิดหรือถูก เพราะความเชื่อนั้นนำมาซึ่งความศรัทธา  และพลังศรัทธานั้นยิ่งใหญ่อย่างคาดไม่ถึง

กระผมเชื่อว่าหลายคนที่กาหลงนี่คงเคยอ่าน บทความและเรื่องสั้นที่กระผมเอาไว้ให้อ่านและได้คิดกัน ตอนนี้มันไปตกอยู่หน้าไหนแล้วก็ไม่รู้ได้   แต่กระผมจะคัดลอกจากต้นฉบับที่กระผมเขียนไว้ มาบางส่วน เพื่อให้ท่านได้อ่านกันและได้ฉุกคิดกัน ซึ่งจะตรงกับที่ท่านทั้งสองทั้งท่าน DVD และท่าน Kiddee ได้กรุณาแสดงความคิดเห็นต่อกันอย่างน่าชื่นชม  

ลองทัศนากันดูนะท่านนะ.....โชคดีทุกท่าน

(คัดลอกบางส่วนจากเรื่องสั้นของผม)
เครื่องรางของขลังนั้นมีมานานแล้วตั้งแต่สมัยพุทธกาลแล้ว   เมื่อครั้งที่พระองค์ซึ่งผมหมายถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านได้ทรงประทานเส้นพระเกศาให้พ่อค้าสองพี่น้องที่เป็นอุบาสกคู่แรกในโลกได้นำไปบูชานั่นก็ถือว่าเป็นของขลังเหมือนกัน  สิ่งที่เป็นเครื่องรางของขลังนั้นเปรียบเสมือนของที่เป็นตัวแทนบุคคลที่เราเคารพบูชา ซึ่งสร้างขึ้นมาเพื่อระลึกนึกถึงคุณความดีของบุคคลนั้นๆ ปัจจุบันนี้คนเราสร้างพระเครื่องของขลังขึ้นมาขึ้นมามากมายนับไม่ถ้วน แต่เราก็มักจะลืมนึกถึงคุณความดีของเครื่องรางของขลังอันนั้น

ถึงแม้จะเป็นของจริงของแท้ก็ตามแต่ถ้าเราไม่มีศรัทธาไม่มีความเชื่อ ไม่ระลึกนึกถึงคุณงามความดีและประพฤติตนโดยประมาทไม่หมั่นกระทำความดีด้วยแล้วของแท้ก็อาจจะไม่แท้ ของขลังก็อาจไม่ขลังได้   ดังจะมีเรื่องเล่าของเครื่องรางของขลังเอาไว้ให้ได้คิดกันว่า..... (มีต่อ)

.......ในสมัยที่ไทยยังรบกับพม่าซึ่งสมัยนั้นเป็นธรรมเนียมว่า ก่อนที่จะออกรบทำศึก พวกทหารก็มักจะไปวัด ไปหาหลวงพ่อวัดดังๆทั้งหลายในยุคนั้นๆ ไปก็เพื่อทำการลงยันต์บ้าง ขอเครื่องรางของขลังเพื่อเป็นศิริมงคลป้องกันภัยในการออกรบบ้าง ซึ่งพระท่านก็จะทำพิธีปลุกเสกให้ เพื่อยึดเหนี่ยวจิตใจให้ทหารเข้มแข็ง

ในวันที่ต้องออกรบวันนั้นปรากฏว่า..ทหารไทยมีจำนวนน้อยกว่าทหารพม่ามากจึงพากันถอยทัพไปก่อน  แต่ก็มีนายทหารนายหนึ่งซึ่งหนีไม่ทันตกอยู่ในวงล้อมภายใต้ข้าศึกที่ล้อมรอบตัวเขากว่าร้อยนาย  เขาเหลียวดูศัตรูที่แวดล้อมตน ก็หวั่นๆใจ  แต่เมื่อเหลือบตาไปเห็นตะกรุดที่ห้อยอยู่ที่คอของตน ก็ให้มีกำลังเกิดขึ้นมา  นึกถึงพรที่หลวงพ่อให้มาก่อนออกรบ  และเชื่อว่าสิ่งนี้นี่แหละจะช่วยให้ตัวเองรอดพ้นจากศัตรูได้ เมื่อคิดดังนั้นแล้ว ก็วางดาบจับตะกรุดประนมมือขึ้นเหนือเศียรพร้อมตั้งจิตอธิษฐานว่า...........(มีต่อ)

อธิษฐานว่า

“ขอให้คุณแห่ง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คุณหลวงพ่อ พระคุณคุณพ่อคุณแม่ ช่วยลูกแก้วด้วยเทอญ โอมเพี้ยง..”   แล้วก็จับดาบลุกขึ้นสู้ด้วยใจที่เด็ดเดี่ยว


.....แต่ในขณะสู้กันอย่างโกลาหลนั้นเขาก็พลาดท่าล้มลงข้างคันนา เพราะถูกฟันเข้าให้หนึ่งครั้ง ทำให้ตะกรุดที่ห้อยในคอหลุดไป เขาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยแต่เขาก็ยังจะสู้ให้ถึงที่สุดเขารู้ว่าตะกรุดหลุดจากคอจึงพยายามควานหาว่าอยู่ไหน  ในที่สุดก็หาพบเขาจับเข้าปาก อมไว้เพราะกลัวจะหลุดอีกหายอีก เขาสู้ต่อแต่ก็ปรากฏว่าสิ่งที่อมไว้ในปากนั้นรู้สึกว่าจะกระตุกขึ้นเป็นระยะๆ เขารู้สึกว่าตะกรุดกำลังสำแดงฤทธิ์แล้ว หรือที่เราเข้าใจกันว่า “ของขึ้น”

                ด้วยความศรัทธาในตะกรุดเขาจึงสู้อย่างสุดฤทธิ์สุดเดชมีใจห้าวหาญไม่กลัวอันตรายใดๆ  จนในที่สุดเขาก็สังหารทหารฝ่ายข้าศึกไปได้หมดโดยไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากมาย

เขาอุทานขึ้นในใจว่า “เดชะบุญแห่งตะกรุดของหลวงพ่อแท้ ๆที่ช่วยชีวิตเราไว้ ไม่งั้นเราก็คงจะหามีชีวิตไม่ ” พูดจบก็คลายเอาตะกรุดที่อมอยู่ในปากของเขาออกมา  ......(มีต่อ)

แต่โอ้..อนิจจา..คุณพระช่วยตะกรุดนั้นกลับกลายเป็นเขียดน้อยไปซะนิ เขายังงงๆ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าเป็นไปได้อย่างไร

เขานั่งคิดไปคิดมาจนนึกขึ้นมาได้ว่าตอนที่ถูกฟันล้มลงนั้นตะกรุดได้หลุดคอไปแล้วตนเองก็คงคว้าเอาเขียดน้อยเข้าปากไปแทน คงเพราะรีบสู้ต่อจึงไม่ได้ดูว่าเป็นอะไรแต่เขาก็เชื่อว่าเขียดน้อยนั้นเป็นตะกรุด  โดยเฉพาะตอนที่เขียดมันดิ้น แด่ว ๆก็คิดว่า ของขึ้นแล้วโว้ย ทำให้ใจฮึดสู้ จนชนะในที่สุด

.....นี่แหล่ะครับความเชื่อและความศรัทธาเป็นสิ่งที่มีพลังมากกว่าวัตถุใด ๆ  ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นเครื่องรางของขลังใด ๆก็แล้วแต่ ถ้าเราไม่มีความเชื่อศรัทธาในสิ่งที่เราเชื่อหรือในคุณความดีที่มีก็คงไม่ช่วยอะไรเราได้มากนัก ถึงแม้จะเป็นของดีจากพระเกจิอาจารย์ดัง ๆ ใด ๆก็คงไม่ขลัง  แต่ถ้ามีความเชื่อศรัทธาในคุณความดีของพระรัตนตรัยศรัทธาคุณของคุณครูบาอาจารย์ หรือคุณของพ่อแม่เสียแล้วแม้ว่าวัตถุที่เราถือครองนั้นจะเป็นของแท้หรือไม่แท้ตามเถิดสิ่งนั้นก็จะกลับกลายเป็นของศักดิ์สิทธิ์ได้เหมือนกัน เฉกเช่นเดียวกันเจ้าเขียดน้อยฉันใดก็ฉันนั้น.. ที่สุดขอทิ้งท้ายด้วยข้อคิดที่ว่า

“เครื่องรางของขลัง..ฤาจะสู้พลังศรัทธาจงเชื่อในสิ่งที่ทำ และทำในสิ่งที่เชื่อ” เพียงเท่านั้นปาฏิหาย์ก็เกิดแล้ว


.......แล้วพวกคุณล่ะเชื่อในสิ่งที่ทำแล้วหรือยัง?



สำหรับวันนี้ที่นี่....สวัสดี
จากใจ
Lek207

****************************************************************************
ขอขอบพระคุณ ข้อมูลจาก เพื่อนรักของผม “แมงวันแม่กลอง” และบทความดีๆของ “มหาน้อย...ศิษย์พ่อโต” ครับ