ประสบการณ์แบบ แพะๆ

วันนี้จะเล่าประสบการณ์แบบเเพะๆให้พี่น้องบ้านนี้ฟัง
เนื่องจากส่วนตัวไม่ชอบสายพราย เพราะใช้มาจนเบื่อ ก็เลยควานหาของเสน่ห์หลายรูปแบบ
เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ผมได้ไปเดินเล่นที่เดอะมอล์บางเเคกับเพื่อน ก็ไม่วายตามนิสัยต้องผลุบๆโผล่ๆอยู่ตรงโซนพระเครื่อง
แล้วสายตาของผมก็ไป ปิ๊ง ปิ๊งกับเเพะตัวหนึ่งสีเงินงามเเวววาวตัวละสี่ร้อยกว่าบาท จึงเช่ามาทันที เมื่อได้มาก็คลี่อ่านประวัติหลวงพ่อยังไม่ทันจบ
ด้วยนิสัยความบ้าส่วนตัว เหลือบไปเห็นหลังนักศึกษาคนหนึ่งผมยาวขาวจั๊ว ใส่ถุงเท้าสีขาวขลิบชมพู ยังไม่ทันเห็นหน้าก็มั่นใจเลยว่าเธอสวยมาก
เมื่อเห็นเธอเดินอยู่ไกลๆ ในมือของเรากำเเพะที่เพิ่งเช่ามาไว้ จึงออกวิ่งไปทันที (เหมือนคนโรคจิตเลยว่ะ)
เพื่อนที่มาด้วยก็ถามว่ามึงจะไปไหน เลยตอบมันไปว่ากูคิดว่ากูชอบผู้หญิงคนนี้ว่ะ เธอเป็นคนหรือผีผมไม่เเน่ใจ เดินเเม่งโคตรพ่อของความไว  
ผมไล่เธอทันที่ชั้น2 ตอนเธอกำลังลงบันไดเลื่อน เธอหันมามองเเบบรู้ตัวว่ามีคนตาม พอเราเห็นหน้าเธอแล้วก็ใช่ทันทีสวยงามตามคาด
หลังจากนั้นเธอก็หันมาเเล้วยิ้มให้อีกครั้งหนึ่ง เรื่องแปลกๆก็เกิดขึ้น เพราะเธอไม่เดินไปไหนเเล้ว เธอยืนยิ้มรอผมอยู่ที่บันไดชั้น1
เเม่เจ้า พอยืนประชันหน้าชัดๆ โคตรจะสวยเลย ความบ้าที่วิ่งมาตั้งเเต่ชั้นสี่หายเกลี้ยง ยิ่งเห็นน้องเค้ายิ้มอีก สุดท้ายก็ขอเบอร์และ....
ปกติผมไม่ค่อยกล้าขอเบอร์ใคร ก็แปลกอยู่เหมือนกัน เพราะว่าได้เเพะช่วยหรือเปล่าหรือเป็นเพราะอะไรผมก็ไม่รู้ แต่หลังจากนั้น
ผมหาเเพะเเละเชื่อมั่นในเเพะมากขึ้นทันที เดี๋ยวมาเล่าประวัติหลวงพ่อรูปนั้น กับข้อมูลเเพะพอสังเขปต่อไป

ถ้าใครหารุ่น1ไม่ได้ ผมคิดว่าใช้ชูชกเถอะครับไม่เเพงหาง่ายไม่มีคนปั่นเสกพร้อมกันด้วย
เห็นแพะรุ่น2ออกมาราคาก็เริ่มขยับเเล้วหาตะกรุดใช้ผมว่าน่าจะดีกว่าสร้างน้อยด้วยราคาก็ถูก
ผมคิดอย่างหนึ่งไม่รู้จะผิดมั้ย ว่าเเพะกะชูชกมันกหลวงพ่อรูปเดียวกันเสกก็พร้อมกันมันจะเเรงต่างกันได้ยังไง
รุ่น2ก็มีตะกรุดที่ยังถูกพอเก็บได้อยู่
อยากให้ลองใช้ของถูกๆกัน ว่าจะดีจริงมั้ย เข้ากับเราหรือเปล่าเพราะของแบบนี้บางทีมันก็เกี่ยวกับเรื่องโฉลกด้วย ใช้ของที่พุทธคุณเท่ากันราคาถูกไปก่อนดีกว่า ถ้ามันดีดมันใช่เราเห็นกับตัวเราไม่อิงประสบการณ์ใคร เเล้วเราอยากได้หรือมีงบพอค่อยบูชาองค์ที่ราคาสูงต่อไปเพราะตอนนั้นคงคิดว่าคุ้มเเล้ว

จะพิมพ์เล่าตามใบประวัติที่เเนบมาเป็นการสรรเสริญบารมีครูบาอาจารย์ผู้สร้างเเพะตัวนี้นะครับ
แพะที่ผมเล่าเป็นเเพะของ หลวงปู่อาด วัดบุญสัมพันธ์ อายุ76 ปี เกจิเมืองชล ศิษย์ท่านเจ้าคุณพระเขมเทพาจารย์(หลวงพ่อเจ้าคุณเทพ) เจ้าคุณเทพองค์นี้เป็นพระอาจารย์สอนหนังสือ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ) วัดโพธิ์ เจ้าคุณเทพสอนพระธรรมวินัยได้เคร่งครัดเป็นฐานแห่งการเจริญสมาธิวิปัสนา เหตุนี้หลวงปู่ จึงเคร่งครัดพระธรรมวินัยชนิดที่พระอื่นเทียบเทียมได้ยาก เสกจับเป่าอะไรก็ขลังเป็นทวีคูณ

หลวงปู่อาด เรียนกับปรมาจารย์กรุงเก่านาม หลวงปู่ยิ้ม วัดเจ้าเจ็ด ผู้เป็นเพื่อนหลวงพ่อปาน วัดบางนมโคและหลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก สมญานามสามเสือกรุงเก่า(ยิ้ม - ปาน - จง) หลวงพ่อยิ้มท่านนิ่งๆสอนให้ กลางคืนก็ทำให้ดู พระแท้องค์เป็นทองคำเปล่งประกายกระทบกับพระจันทร์ในวันเพ็ญ เรียนกับหลวงพ่อยิ้มจนหมดสิ้น หลวงพ่อยิ้มองค์นี้หลวงพ่อปาน วัดบางนมโคพระอภิญญาแห่งเสนายกย่องชมเชยยิ่งนัก จากนั้นไปเรียนวิชากับ หลวงพ่อไวย์ วัดบรมวงศ์ที่วัดสุธาโภชน์ จากนั้นออกจาริกแสวงหาวิชาและแนวทางหลุดพ้น ได้หลวงปู่เปลื้องสอนให้ ต่อยอดวิชาช่วยคน วิชาในตำราพิชัยสงคราม วิชาเลขยันต์พิสดาร วิชาหมอแผนโบราณ วิชาต่อกระดูกรักษาคน วิชาสักทั้งสีทั้งน้ำมัน หลวงปู่อาดเรียนมาไม่มากไม่น้อย แค่บายศรีไหว้ครูเอามาปูสนามหลวงไม่พอก็แล้วกัน

หลวงปู่อาดนอนในป่าช้าผีดิบปลงอศุภกรรมฐาน วิชาดวงดาวฤกษ์ผายามวิเศษ ดูคนรู้แม้กระทั่งคิดดีร้ายเป็นคนอย่างไรทไมเป็นอย่างนั้น รู้จิตรู้ใจโดยญาณ แต่ห้ามถามไม่บอกเด็ดขาด วิชาเมืองชล ตำรับพระปิดตาหลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์ หลวงพ่อครีพ วัดสมถะ หลวงพ่อปลอด หลวงพ่อภู เสกกะลาตาเดียว ลบผงรอดกระดานก็ทำได้ ผงหลวงปู่อาดปลิวไปตกบ้านใคร นอนไม่หลับกันทั้งบ้าน ขอเงินใส่บาตรสตางค์เดียว
วิชา 7 จันทร์ ยันต์เสน่ห์แห่งเมืองชลของหลวงปู่เริ่มก็เรียนมา ทั้ง 7 วัน งงๆ หลงๆ จนลืมวันลืมคืน แต่ไม่ทำให้ใคร วิชาเสกของเป็นจังงัง คงกระพัน ฟันแทงไม่เข้า กำทรายหว่านอบตัวศัตรูไม่เห็นเป็นกำบัง ตำรวจก็หาไม่เจอ นักการเมืองใหญ่ที่ต้องคดีมาให้หลวงปู่ช่วย ท่านทำให้บัดนี้ใครก็ยังหาไม่เจอ วิชาเมตตาเมืองชลนี่เเรงกว่าที่อื่นๆ หลวงปู่อาดท่านเป็นสายตรงสายมหานิยมล้วนๆเอาเเต่พุทธคุณมาใช้กัน
หลวงปู่อาดท่านเป็นสุดยอดพระเก่งแห่งภาคตะวันออกที่หาตัวจับยาก จริยวัตรชอบเก็บตัวเหมือนเสือซ่อนเล็บผู้คนทั่วไปจึงยังไม่รู้จักว่าเสือสมิงอยู่ถิ่นนี้

มาต่อด้วยเรื่องแพะของหลวงปู่บ้าง ที่ผมใช้เเล้วคิดว่าโอเค มันไม่เพงเเละสวยด้วย
แพะเหลียวหลัง นั่งค่อมตอ เมตตาจนต้องเหลียวหลัง ตำรับหลวงพ่ออ่ำ เรือเก่า
แพะต้องเสกเมืองน้ำเค็ม ระยองชลบุรีนี่แพะเขาเเน่ วิชาแพะนี่เริ่มตั้งเเต่หลวงพ่ออ่ำ เรือเก่า ต่อด้วยหลวงพ่อรัตน์ วัดหนองกระบอก หวงพ่อเริ่ม วัดจุกกระเฌอ สืบทอดมาแพะสายนี้ขลัง แพะนักเลง แพะเจ้าชู้ ตัวผู้ตัวเดียวฝาดตัวเมียทั้งฝูง หลวงปู่อาดได้วิชาแพะมาถ่ายทอดจากหลวงปู่เริ่ม วัดจุกกระเฌอ สมัยก่อนป่าเขาเยอะเเยะ สอนกันคืนเดือนหงาย เสกกลางจันทร์ ไล่ปี้กันง่วนไปทั้งฝูง เสกแล้วมันต้องมีตัวอย่างนี้ถึงจะเรียกว่าเสกแพะขึ้น ไอ้เสกว่าคาถาว่าหัวใจนั้นเด็กๆไปเลย เราเรียนจากต้นตำรับนี่เราต้องเอาให้มันกระโดดได้วิ่งได้ นั่นเป็นแพะกายสิทธิ์แท้ๆ รับเคราะห์รับกรรม(เจ้าของผู้บูชาเปลี่ยนเคราะห์กรรมจากหนักเป็นเบาจากเบาเป็นหมด)และที่สำคัญ ใช้แพะเสน่ห์เมตตาหายห่วง เพราะแพะนี้ตัวผู้ตัวเดียวได้ตัวเมียทั้งฝูงตัวเมียตามต้อย ต้อย ต้อย แพะธรรมชาติตัวผู้คึกทั้งวัน แพะเป็นเครื่องรางของขลัง เสกดี เสกขึ้นมีตัว จะเป็นพญาแพะ จ่าฝูง เสน่ห์สาวๆรุมเมียเยอะ
หลวงปู่อาดสืบสายต้นตำรับจากหลวงพ่ออ่ำ สร้างแพะเป็นรุ่นแรก แพะเหลียวหลังนั่งค่อมตอ หน้ายาว เขายาว เครายาว เป็นแพะเจ้าพ่อ ขนาดแพะเจ้าพ่อยังต้องเหลียวหลังสูตรลับแพะเสน่ห์ ลงอักขระเลขยันต์ตามตำราแพะเจ้าชู้ เจ้าชู้ขนาดดูหน้าก็รู้
แพะเหลียวหลัง รุมจนต้องเหลียวหลัง ต้นตำรับสายตรงอลวงพ่ออ่ำ ใช้สูตรเฉพาะตัวหลวงปู่อาด เป็นแพะเหลียวหลังรุ่นแรกสวยคมอลังการองค์ใหญ่ใจถึง เมตตาแรงที่สุด เสน่ห์สูงล้นเพราะเเพะนี้นิสัยเจ้าชู้ตัวพ่อ ตัวผู้อย่างแพะเหลียวหลังตัวเดียว ล่อแพะตัวเมียทั้งฝูงได้สบายหลายรอบทุกวัน และแพะตัวเมียไม่ปฎิเสธ ไม่บอกปัด แพะเหลียหลังรุ่นนี้ได้ ใครใช้เคราะห์เหือดหาย เคาระห์จืด เคราะห์จาง เคราะห์หมด แพะรับเคราะห์แทนเรา แพะนี้จะกินเคราะห์กินสิ่งไม่ดี แปลถ่ายออกมาในรูปของเมตตามหาเสน่ห์ มหานิยม คนต้องเหลียวหลัง เคราะห์มากเท่าไหร่แพะแปลสภาพเป็นเสน่ห์ออกมากเท่านั้น ไปทางชู้ทางสาวๆหนุ่มๆเดินงงหลงทิศหลงทาง(แพะเหลียวหลังแรงอย่างนี้)
เด็กๆห้ามใช้เดี๋ยวเรียนไม่จบ ผู้หญิงห้ามพก(ยกเว้น มีอาชีพบริการ จำพวกขายประกัน ร้านค้า ทำธุรกิจนี้อนุโลมได้ จะได้มีทั้งสาวทั้งหนุ่ม มารุมมาหลง ให้ทั้งซื้อทั้งอุดหนุน)
ใต้ฐานอุดผงนางอกแตก นางใจอ่อน ผงไม้แหย่แย้ ผงดอกบัวผึ้งรุม เขาควายฟ้าผ่า ล้วนแต่มีผลทางเมตตามหาเสน่ห์ตัวพ่อทั้งนั้น นอกจากนั้นเอาสีผึ้ง 7 จันทร์ ผงมหาเสน่ห์ขั้นครูปรมาจารย์ หลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์ผสมลงไปด้วย ปิดด้วยตะกรุดสาลิกา

ไว้ว่างๆจะตามมาลงรูปนะครับ

โอ้ว ประดับความรู้ครับ อบากเห็นรูปจัง

ว้าวววววว  ประสพการณ์แรงส์

ปั๊กโท่ อย่เเทวบางเเคไม่เรียกกันมั่งเลยยย

จับแพะเหลียวหลัง คนจับก็เหลียวเห็นสาวสงสัยจะแรงสมชื่อแฮะ

อยากได้บ้าง

แรงดีจริงๆ

สุยอดครับ

ไปแอ่วบางแคบ้างดีกว่า อิอิ