ขอคาถาที่ทำให้ชีวิตดีขึ้น

ผมเพิ่งถูกเลิกจ้างเหตุเพราะบ้านเมืองไม่สงบทั้งๆที่เพิ่งเริ่มงานได้ไม่ถึงสองเดือน ตอนนี้เครียดมากและท้อมาก อยากได้คาถาที่ทำให้ชีวิตดีขึ้นหรือเจริญก้าวหน้าหน่อยครับ โดยปกติผมก็สวดมนต์ไหว้พระขอพรอยู่เสมอ แต่ก็เหมือนมีอุปสรรคขวางกั้นตลอด

ไม่มีคาถา แต่ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ผมเองก็เคยตกงานเป็นปีเหมือนกัน

สู้ๆครับ

เข้าใจหัวอก ครับ ขนาดภาวะดีๆ ปูปากน้ำเนี่ย ยังตกงาน
กระเด็นกระดอน ยามแก่ชรา เดินย่ำต๊อกหางาน กว่า 5 เดิอน กว่าจะได้งาน
((ต้องของที่มีอยู่เช่น กล้องถ่ายรูป ขายมาหายาใส้กิน...ลำบากสุดจะพรรณาครับ))

ไว้ว่างๆ  จะเชิญมาล้อมวง เล่าความหลัง


สวดมนต์บทไหนดีละ เอาเป็นคาถาชินบัญชร ดีไหม จิตใจจะได้สงบเนอะ
อานิสงค์ที่ว่าๆกันนั้น "ผู้ใดได้สวดภาวนาพระคาถาชินบัญชร นี้ เป็นประจำอยู่สม่ำเสมอ
จะทำให้เกิดความสิริมงคลสมบูรณ์พูนผล ศัตรูหมู่พาลไม่กลํ้ากราย ไปทางใด ย่อมเกิดเมตตามหานิยม "

และทิ้งท้ายกระทู้นี้ว่าเป็นสาเหตุหลัก

ที่ทำให้ผมต้องของดีๆ เมตตามหาเสน่ห์แรงๆ เพื่อให้ไม่ต้องโดนอีกครับ

ฝากไว้ 2 บทครับ ทุกปัญหามีทางออกนะครับ

"อย่านอนตื่นสาย อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนาอย่า เสวนาคนชั่ว อย่ามั่วอบายมุข อย่าสุกก่อนห่าม อย่าพล่ามก่อนทำ อย่า รำก่อนเพลง อย่าข่มเหงผู้น้อย อย่าคอยแต่ประจบ อย่าคบแต่เศรษฐี อย่าดีแต่ตัว อย่าชั่วแต่คนอื่น อย่าฝ่าฝืนกฎระเบียบ อย่าเอาเปรียบสังคม อย่าชมคนผิด อย่าคิดเอาแต่ได้ อย่าใส่ร้ายคนดี อย่ากล่าววจีมุสา อย่านินทาพระเจ้า อย่าขลาดเขลาเมื่อมีทุกข์ อย่าสุขจนลืมตัว อย่าเกรงกลัวงานหนัก อย่าพิทักษ์พาลชน อย่าลืมตนเมื่อมั่งมี"

"อุฎฐาตา วินฺทเต ธนํ ไม่มีความจนในหมู่คนขยัน ขยันประหยัดขจัดความจนได้ คาถาบทใดก็ไม่ศักดิ์สิทธิ์ถ้าไม่คิดนำมาปฏิบัติให้เป็นจริง"

ตอบกลับ 4# bazz

ขอบคุณครับ

ตอบกลับ 3# pooo

ขอบคุณมากครับ

เป็นกำลังใจให้ เหมือนกันค่ะ สู้ สู้

แหม.. จริงๆ แล้วอยากจะบอกให้ ท่องคาถา เพชรกลับสาปสมร จังเล้ย... หนอยมาเลิกจ้างได้ไง!!

องค์กรใหญ่ๆ อีกหลายองค์กร ใช้ 'สมอง' วิเคราะห์ 'ปัญหา' และ 'แนวโน้มที่จะเกิด ปัญหา'!

ดังนั้น พวกเขามักจะใช้สมอง ผลักดันให้ ลูกจ้าง ช่วยกันทำให้บริษัทของเราอยู่รอด!! เพื่อลดเปอร์เซนต์การเลิกจ้างของบริษัทตนเอง เขาทำตั้งแต่ก่อนรับเข้ามาทำด้วยซ้ำ ต้องรับคนที่ตรงกับงานและความสามารถจริงๆ จะได้ไม่ต้องเสียเวลามาปลดระวางกลางอากาศระหว่างโปรเบชั่น..4 เดือน!!


กรณีท่าน notejazzpianist นั้น นายจ้างอาจใช้ช่องว่าง ที่เราอยู่ช่วงทดลองงาน ปลดทิ้ง ดื้อๆ

ใครเลิกจ้างเรา ไม่นานเขาจะโดนเหมือนเราแน่ท่าน notejazzpianist


ปล. แนะนำสักยันต์โชคลาค หนุนดวง แล้วท่องคาถาโชคลาภ งานเข้า.. กับอาจารย์ของจริงค่ะ!!

ตอบกลับ 8# cho
ขอบคุณมากครับท่านเจ้าเมืองที่แนะนำสิ่งดีๆ  แต่ว่าผมเป็นนักเปียโนjazz ควรสักยันต์อะไรดีครับ ผมเองก็สนใจอยู่นะแต่ว่าไม่ค่อยจะรู้ข้อมูลว่าอาจารย์คนไหนของจริง แล้วอีกอย่างผมอยู่ไกลถึงภูเก็ตคงไม่มีโอกาสได้ขึ้นกรุงเทพได้ง่ายๆ ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวกับท่านเจ้าเมืองด้วยขอรับ (รูปใหม่ของท่านเจ้าเมืองน่ารักดีนะครับ ขอบอกๆ)

ตอบกลับ 7# rynyapatch

ขอบคุณมากครับ ทุกๆคนในกาหลงนี้ดีๆมีน้ำใจทั้งนั้นเลย ประทับใจครับ

ตอบกลับ  rynyapatch

ขอบคุณมากครับ ทุกๆคนในกาหลงนี้ดีๆมีน ...
ต้นฉบับโพสโดย notejazzpianist เมื่อ 28-5-2010 01:35

                               
สมัครสมาชิก / เข้าสู่ระบบ เพื่อดูภาพขนาดใหญ่

    โอ้โหเฮะ.. ศิลปินเสียด้วย...

จัดยาวๆ เลย ยันต์เสน่ห์ เมตตา มหานิยม เนี่ย... แหม!!! (ก๊อปแพคเกจของเจ้าเมืองไปรุยย..ยยย)

เมื่อวานเพิ่งไปลง เมตตา มหานิยมชุดใหญ่มา... โอ้ย!! เจ็บอ่ะ!!

เด่วไปเอาอีก...เอาเมตตาอีกสักชุด!!




ใครอยู่ภูเก็ตน้า... สมาชิกท่านอื่นใครอยู่ภูเก็ตคงต้องขอแรงแนะนำค่ะ!!

โดย พระอาจารย์วิชัย  เขมิโย

                 นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (ว่า ๓ จบ)

                สัมปจิตฉามิ

                นาสังสิโม

                พรหมา จะ มหาเทวา สัพเพยักขา ปะรายันติ

                พรหมา จะ มหาเทวา อภิลาภา ภะวันตุ เม

                มหาปุญโญ มหาลาโภ ภะวันตุ เม

                มิเตพาหุหะติ

                พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ วิระยะโย วิระโคนายัง

                วิระหิงสา วิระทาสี วิระทาสา วิระอิตถิโย พุทธัสสะ

                มานีมานะ พุทธัสสะ สวาโหม

                สัมปะติจฉามิ

                เพ็ง ๆ พา ๆ หา ๆ ฤา ๆ

วิธีปฏิบัติต่อพระคาถาบทนี้ให้ถูกต้องแล้วจะสัมฤทธิ์ผลอย่างแน่นอน

๑.  ต้องตักบาตรหรือถวายภัตตาหารแด่พระภิกษุทุกวันถ้ามีเหตุที่ไม่สามารถตัก
บาตรได้ให้ใช้วิธีเก็บเงินใส่ทานถวายไว้ที่หิ้งพระหรือโต๊ะหมู่บูชาพระตอนที่ท่านสวดมนต์ไหว้พระ
และเมื่อครบ  ๗  วันแล้วให้นำเงินจำนวนนั้นไปถวายวัด  ใส่ตู้ที่วัดเขียนว่าถวายภัตราหารพระ”
หรือให้จบอธิษฐานว่าเป็นเงินถวายภัตตาหารพระเณรก็ได้ไม่ควรให้ช้ากว่า  ๑๐  วัน
เพราะบุญจะไม่ต่อเนื่องกัน   เรื่องนี้สำคัญ

๒.  พระคาถาบทนี้   ต้องท่องสวดหลายๆ  จบยิ่งมากยิ่งดี  แต่อย่างน้อยๆ
ต่อหน้าพระบูชาที่บ้านแล้วต้องครบ  ๙  จบ  ส่วนเวลาอื่น  เช่น  นั่งรถไปทำงาน
หรือขณะทำงานไม่ว่าจะนั่ง เดิน  ให้ภาวนาตลอดๆ   เรียกว่านึกได้เมื่อไรก็ท่อง
ภาวนาพระคาถาฯบทนี้ทุกขณะจิตยิ่งจะได้ผลมากโดยเฉพาะคนที่ดวงชะตา

ตกอับจนเงินทองขัดสนยิ่งต้องภาวนามากๆ   เรียกว่า   ให้ท่องเป็นร้อยจบ
พันจบได้ยิ่งดีโดยไม่ต้องจำเป็นต้องสวดภาวนาต่อหน้าพระบูชาก็ได้

ท่านใดก็ตามที่สามารถได้ใน   ๒   วันนี้รับรองจะมีความเป็นอยู่ที่ดี
เรื่องที่จะขัดสนในด้านอาหารการกินจะไม่มีอย่างแน่นอน   ขอรับรอง
ให้ทำตามข้อที่  ๑  และ  ๒  และให้เพิ่มการถือศีลอย่างน้อย
ศีล  ๕   ให้ครบเมื่อตักบาตรทำบุญทุกครั้งให้อธิษฐานดังนี้

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ทำมาตั้งอดีตชาติจวบจนทุกวันนี้
จงส่งผลให้ข้าพเจ้าได้ให้งานที่ข้าเจ้าได้ติดต่อไปแล้วนนั้นจงสำเร็จในเร็ววันนี้ด้วยเถิด

และเมื่อไหว้พระสวดมนต์แล้วให้อธิษฐานดังนี้

ขอให้พระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย  หลวงปู่   หลวงพ่อ  ทั้งหลาย (หรือหลวงปู่
หลวงพ่อที่เราเคารพนับถือเคยรับใช้เป็นลูกศิษย์ก็ให้กล่าวอัญเชิญด้วย) ครูบาอาจารย์ทั้งหลาย
และพระคุณของบิดามารดาเทพ   เทวดาทั้งหลายพระภูมิเจ้าที่ขอได้เมตตาต่อข้าพเจ้าช่วยดลบันดาลให้

ข้าพเจ้าได้มีงานมีตำแหน่งหน้าที่การงานในเร็ววันนี้ด้วยเทอญ
ขอต่อคุณพระทุกวัน   และถ้าจะให้ผลมากยิ่งขึ้น    เมื่อสวดมนต์ไหว้พระเสร็จแล้ว
อธิษฐานขอแล้วให้นั่งสมาธิโดยใช้พระคาถาพระปัจเจกะโพธิ์โปรดสัตว์เป็นบทภาวนาทำเป็นสมาธิเลย
ถ้าบุคคลใดสามารถทำสมาธิโดยใช้พระคาถานี้ภาวนาไปเรื่อยๆประมาณสัก
๑ถึง๒ชั่วโมงแล้วรับรองไม่ถึงสี่สิบห้าวันจะได้งานทำทันที
เพราะหนึ่งชั่วโมงก็สามารถท่องได้เป็นพันจบแล้วคนที่ตกงานหลายคน
ปฏิบัติตามนี้แค่สิบห้าวันก็ได้งานทำแล้ว  เป็นที่น่าอัศจรรย์ยิ่ง...

               

อ้าว ภูเก็ต

ไปกราบ และบนขอหลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง สิครับ..ท่านที่เป็นที่นับถือของชาวภูเก็ต
และทุกคนนะครับ



นำรูปถ่าย สมัยไปหาพ่อตา แม่ยายที่ภูเก็ตมาฝาก


ท้อได้ แต่อย่าถอยครับ

ถ้าภูเก็ตผมนึกถึงหลวงปู่สุภา


หลวงปู่สุภา กันตสีโล พระเกจิ5แผ่นดิน วัดสีลสุภาราม ต.ฉลอง อ.เมือง จ.ภูเก็ต

"ถ้าเสียสัตย์ ก็เสียศีล เสียศีลแล้ว ธรรมก็ไม่บังเกิด"

"ฆ่าจิตของเราให้มันตาย อย่าให้มีโกรธ อย่าให้โลภ อย่าให้มีหลง"

ปาฐกถาธรรมอันสะท้อนถึงแก่นแท้แห่งพระพุทธศาสนา โดยพระมงคลวิสุทธิ์ หรือที่ชาวภูเก็ตหรือพุทธศาสนิกชนชาวไทยรู้จักกันดีในนามของ "หลวงปู่สุภา กันตสีโล" พระเถระเจ้าอาวาสที่มีอายุยืนที่สุดในโลก

ปัจจุบัน หลวงปู่สุภา สิริอายุ 112 พรรษา 92 เป็นเจ้าอาวาสวัดสีลสุภาราม หมู่ที่ 6 ถนนเจ้าฟ้าตะวันตก ต.ฉลอง อ.เมือง จ.ภูเก็ต

อัตโนประวัติ มีนามเดิมว่า สุภา วงศ์ภาคำ เกิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 17 พุทธศักราช 2438 ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 ปีวอก ณ บ้านคำบ่อ อ.วาริชภูมิ จ.สกลนคร โยมบิดาชื่อขุนพลภักดี ผู้ใหญ่บ้านคำบ่อ ชื่อเดิม นายพล วงศ์ภาคำ โยมมารดาชื่อ นางสอ วงศ์ภาคำ มีพี่น้องทั้งหมด 8 คน คือ

1. นางสี วงศ์ภาคำ (ถึงแก่กรรม)
2. นายเสน วงศ์ภาคำ (ถึงแก่กรรม)
3. นามผม วงศ์ภาคำ (ถึงแก่กรรม)
4. นางเกตุ วงศ์ภาคำ (ถึงแก่กรรม)
5. นายจันทร์เพ็ง วงศ์ภาคำ (ถึงแก่กรรม)
6. หลวงปู่สุภา กนฺตสีโล
7. นางมาลีจันทร์ วงศ์ภาคำ (ถึงแก่กรรม)
8. นางกา วงศ์ภาคำ

หลวงปู่สุภา เป็นลูกชายคนสุดท้องของครอบครัว เมื่อตอนเป็นเด็กท่านอ้วนท้วนสมบูรณ์ ผิวขาว หน้าตาน่ารักน่าชัง ท่านใช้ชีวิตอย่างเช่นเด็กทั่วๆ ไป ในสมัยนั้นคือ เที่ยววิ่งซุกซนไปตามประสา จะมีโอกาสเรียนเขียนอ่านก็ต่อเมื่อ พ่อแม่พาไปฝากวัดให้พระท่านสอน หรือไม่ก็ให้พ่อแม่ญาติผู้ใหญ่ที่รู้หนังสือสอนให้ วัดจึงเป็นสถานที่แห่งเดียวที่เด็กชายไปแสวงหาความรู้ เช่นเดียวกับคนอีสานส่วนใหญ่สมัยนั้น คือมักจะให้ลูกบวชเป็นเณร

เมื่อหลวงปู่สุภาอายุได้ 7 ขวบ วันหนึ่ง ในขณะที่ท่านและเพื่อนๆ ออกไปวิ่งเล่นที่ริมทุ่งชายป่า ได้พบกับพระธุดงค์รูปหนึ่ง มาปักกลดพักอยู่ใต้ต้นตะแบกใหญ่ เด็กคนอื่นๆ ที่เห็นพระรูปนั้นไม่ได้สนใจ ต่างพากันวิ่งเล่นกันต่อ เว้นไว้แต่เด็กชายสุภา ซึ่งมีจิตใจโน้มมาทางธรรมตั้งแต่อายุยังน้อย จะเห็นได้จากการที่ชอบเข้าใกล้พระ ชอบไปวัด ดังนั้นเมื่อท่านเห็นพระธุดงค์รูปนั้นปักกลดพักอยู่ ก็แยกตัวออกจากเพื่อนๆ ตรงเข้าไปกราบ เมื่อพระภิกษุชราที่นั่งพักอยู่ภายในกลดเห็นเด็กชาย หน้าตาน่ารักเข้ามากราบอย่างสวยงาม เหมือนกับได้รับการสั่งสอนมาเป็นอย่างดี จึงมองเด็กน้อยคนนั้นด้วยความเมตตา เพิ่งดูลักษณะอยู่ครู่เดียว จึงบอกเด็กน้อยว่า ต่อไปภายหน้าจะได้บวช เมื่อบวชแล้วอย่าลืมไปหาท่าน พระภิกษุรูปนี้คือ หลวงปู่สีทัตต์ จำพรรษาอยู่ที่วัดท่าอุเทน จังหวัดนครพนมนั้นเอง แต่ในเวลานั้น เด็กชายสุภายังไม่ได้นึกอะไร ได้แต่นั่งคุยกับหลวงปู่สีทัตต์อยู่ครู่หนึ่ง จึงนมัสการลากลับ ไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ

เมื่อหลวงปู่สุภามีอายุได้ 9 ขวบ บิดามารดาได้นำท่านบวชเป็นสามเณร โดยมีพระอาจารย์สอน เป็นพระอุปัชฌาย์ สามเณรสุภาได้ศึกษาพระธรรมวินัยกับพระอาจารย์สอน เป็นเวลา 1 ปี หลังจากนั้นท่านได้เดินทางไปเรียนมูลกัจจายน์ที่วัดไพรใหญ่ จังหวัดอุบลราชธานี โดยมีพระอาจารย์มหาหล้า และฆราวาสชื่อ อาจารย์ลุย เป็นผู้สอน สามเณรสุภาได้ใช้เวลาศึกษามูลกัจจายน์อยู่ที่วัดไพรใหญ่ เป็นเวลาหลายปี เมื่อเรียนจบแล้วได้กราบลาอาจารย์เพื่อหาความรู้เพิ่มเติม จึงได้ออกเดินทางมานมัสการ หลวงปู่สีทัตต์ ที่วัดท่าอุเทน อำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม หลวงปู่สีทัตต์ ท่านเป็นพระป่า มีชื่อเสียงทางด้านวิปัสสนากรรมฐาน และทรงวิทยาคม ทางด้านคาถาอาคมไสยเวท ซึ่งท่านได้ศึกษาวิชาอาคมด้านต่างๆ มาจากสมเด็จลุน แห่งนครจำปาศักดิ์ ประเทศลาว สมเด็จลุน ท่านเป็นสุดยอดปรมาจารย์ของประเทศลาว พระเกจิอาจารย์ทางภาคอีสาน แถบลุ่มแม่น้ำโขง ที่มีชื่อเสียงโด่งดังล้วนฝากตัวเป็นลูกศิษย์ท่านทั้งสิ้น สมเด็จลุนท่านมีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์มากมาย เหลือจะบรรยายเป็นตัวอักษรได้ จะขอกล่าวไว้พอเป็นสังเขป สมเด็จลุนท่านสามารถเดินข้ามแม่น้ำโขงด้วยเท้าเปล่า และบางครั้งท่านจะไปนั่งสรงน้ำกลางแม่น้ำโขง นี่คืออิทธิปาฏิหาริย์ของท่าน

และในบรรดาลูกศิษย์ของสมเด็จลุน หลวงปู่สีทัตต์ ถือเป็นศิษย์เอกที่ได้รับการถ่ายทอดตำราวิทยาคม จากสมเด็จลุนจนหมดสิ้น จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่า ลูกไม้จะหล่นไกลต้น

เมื่อสามเณรสุภา ได้กราบนมัสการหลวงปู่สีทัตต์แล้ว ได้ขอฝากตัวเป็นศิษย์ หลวงปู่สีทัตต์ได้รับสามเณรสุภาเป็นศิษย์ด้วยความยินดี นับว่าหลวงปู่สีทัตต์เป็นพระอาจารย์ฝ่ายวิปัสสนากรรมฐานองค์แรก ของสามเณรสุภา

สามเณรสุภาได้เริ่มฝึกรรมฐาน และออกธุดงค์กับหลวงปู่สีทัตต์ ซึ่งท่านได้พาสามเณรสุภาธุดงค์ข้ามไปฝั่งลาว หลวงปู่สีทัตต์ได้พาไปที่ถ้ำภูเขาควาย เป็นถ้ำขนาดใหญ่ มีความสวยงามน่าอยู่ ในถ้ำแห่งนี้มีพระสงฆ์ไปปฏิบัติธรรมรวมกันมาก ถ้ำภูเขาควายเปรียบเสมือนถ้ำสำนักตักศิลา ที่มีพระสงฆ์ลาวและไทย ไปจำพรรษาและแลกเปลี่ยนวิชาอาคม หนทางที่จะไปถ้ำถูเขาควายลำบากมาก เต็มไปด้วยสิ่งเร้นลับ พระธุดงค์ที่เดินทางไปถ้ำภูเขาควาย ถ้ามีวิชาอาคมไม่แก่กล้าพอ มักจะเอาชีวิตไปทิ้งไว้เป็นจำนวนมาก

สามเณรสุภา ได้ติดตามหลวงปู่สีทัตต์ไปธุดงค์จนอายุครบอุปสมบทในปี พ.ศ. 2459 หลวงปู่สีทัตต์จึงได้อุปสมบทให้สามเณรสุภา ภายในถ้ำภูเขาควาย โดยมีหลวงปู่สีทัตต์เป็นพระอุปัชฌาย์ พระเถระที่ไปปฏิบัติธรรมอยู่ที่วัดถ้ำภูเขาควายเป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า “กนฺตสีโล”

หลังจากอุปสมบทแล้ว หลวงปู่สุภา ได้อยู่ปฏิบัติธรรมต่อไปอีกระยะหนึ่ง จากนั้นได้ติดตามหลวงปู่สีทัตต์กลับมาจำพรรษาที่ วัดท่าอุเทน เพื่อดำเนินการก่อสร้างพระธาตุท่าอุเทน เมื่อมีเวลาว่างท่านจะพา หลวงปู่สุภา และลูกศิษย์ออกธุดงค์แล้วกลับมาจำพรรษาที่วัดท่าอุเทน จนกระทั่งสร้างพระธาตุท่าอุเทนเสร็จเรียบร้อย

หลวงปู่สุภา ได้อยู่ศึกษาพระปริยัติธรรม และปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานกับ หลวงปู่สีทัตต์ เป็นเวลานานถึง 8 ปี

เมื่อปี พ.ศ. 2463 หลวงปู่สุภา ได้กราบลา หลวงปู่สีทัตต์ เพื่อเดินทางธุดงค์วัตร และออกจากถ้ำภูเขาควาย เดินทางกลับตามที่หลวงปู่สีทัตต์ แนะนำ และ หลวงปู่สีทัตต์ ท่านยังได้บอกว่าท่านจะได้พบกับอาจารย์ที่เก่งมากองค์หนึ่ง

หลวงปู่สุภา ออกเดินทางไปตามเส้นทางที่ หลวงปู่สีทัตต์ แนะนำ เมื่อถึงจังหวัดหนองคายก็ออกธุดงค์เข้ากรุงเทพฯ เมื่อมาถึงกรุงเทพฯ ท่านได้สอบถามพระเกจิอาจารย์ ที่เก่งทางด้านวิปัสสนากรรมฐานด้านพุทธาคม มีคนเล่าลือว่า อาจารย์ศุข (หลวงปู่ศุข) อยู่ที่วัดปากคลองมะขามเฒ่า จังหวัดชัยนาท ท่านจึงได้เดินทางออกจากกรุงเทพฯ จนมาถึงอำเภอวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท เมื่อมาถึงวัดปากคลองมะขามเฒ่า ท่านได้คลานเข้าไปกราบหลวงปู่ศุข ซึ่งขณะนั้น หลวงปู่ศุข ท่านทราบแล้วว่า จะมีพระภิกษุมาจากประเทศลาว หลวงปู่ศุขจึงถามท่านว่ามาจากประเทศลาวใช่หรือไม่? ท่านจึงตอบและกราบเรียน หลวงปู่ศุข ว่า ท่านมีความประสงค์ที่จะมาศึกษาด้านวิปัสสนากรรมฐานและวิชาอาคม หลวงปู่ศุข จึงรับไว้เป็นศิษย์ หลวงปู่สุภา ได้ศึกษาวิชาต่างๆ จาก หลวงปู่ศุข เป็นเวลา 3 ปี หลวงปู่ศุข ได้ถ่ายทอดวิชาด้วยความเมตตาต่อลูกศิษย์เป็นอย่างมาก ถึงแม้ หลวงปู่สุภา จะบวชเป็นพระภิกษุนานถึง 4 พรรษาแล้วก็ตาม แต่ หลวงปู่ศุข ก็ยังเรียกท่านว่า “เณรน้อย” ในขณะที่ หลวงปู่สุภา ได้มอบตัวเป็นศิษย์ หลวงปู่ศุข ท่านมีอายุมากแล้ว แต่ท่านยังปฏิบัติธรรม และนั่งสมาธิเป็นเวลานานๆ ทุกวัน

หลวงปู่สุภา ให้ความเคารพนับถือ หลวงปู่ศุข เป็นอย่างยิ่ง หลวงปู่ศุขจึงนับเป็นพระอาจารย์องค์ที่สองของท่าน ต่อจาก หลวงปู่สีทัตต์

ในเรื่องเกี่ยวกับวิทยาคม หลวงปู่ศุข ได้ประสิทธิ์ประสาทวิชาต่างๆ ให้กับ หลวงปู่สุภา เมื่อ หลวงปู่ศุข นั่งกรรมฐาน หลวงปู่สุภา ท่านก็นั่งด้วย หากติดขัดปัญหาธรรม ก็ไปกราบเรียนถามท่าน ก็เมตตาแนะนำให้ทุกครั้ง ท่านจะปฏิบัติให้ดูเป็นตัวอย่าง แล้วให้ลูกศิษย์ศึกษาทำความเข้าใจ หลวงปู่สุภา ท่านค่อยๆ ศึกษาดูว่า หลวงปู่ศุข ทำอย่างไร? ในเวลาที่ท่านปลุกเสกวัตถุมงคลก็ไปคอยสังเกต พระคาถาต่างๆ หลวงปู่ศุข ก็สอนให้บ้าง จดจำเองบ้าง และไปขอท่านบ้าง แต่อย่างไรก็ตาม ไม่มีลูกศิษย์คนใดจะปฏิบัติจนบรรลุได้เหมือน หลวงปู่ศุข บางครั้งเวลาลงยันต์ทำตระกุด ต้องลงไปทำในใต้น้ำไม่มีใครเห็น จะเห็นก็ต่อเมื่อตอนท่านขึ้นจากน้ำแล้ว

หลวงปู่สุภา ท่านศึกษาวิทยาคม จากการอ่านตำราที่ท่านจดเขียนไว้บ้าง ดูจากกรรมวิธีที่ หลวงปู่ศุข ทำให้ดูบ้าง เรียนถามท่านบ้างท่านก็แนะนำให้พอสมควร ใครสนใจมากก็ได้มาก ใครไม่สนใจก็ไม่ได้เลย แต่ส่วนใหญ่ หลวงปู่ศุข ท่านจะเน้นเรื่องการรักษาศีล และการกฏิบัติมากกว่า เพราะท่านสอนว่า ถ้าศีลบริสุทธิ์ คุณวิเศษจะมีมาเอง หลวงปู่สุภา ได้ศึกษาธรรม และวิทยาคมต่างๆ มากมายโดยเฉพาะความรู้ในทางธรรม และวิทยาคมต่างๆ ในครั้งนั้นมีพระภิกษุไปปฏิบัติธรรม และเรียนวิชาอยู่กับหลวงปู่ศุข ด้วยกันหลายสิบรูป ซึ่งปัจจุบันมรณภาพกันไปหมดแล้ว เท่าที่ทราบในเวลานี้ มีเพียง หลวงปู่สุภา เพียงรูปเดียวในบรรดาศิษย์รุ่นเดียวกัน ที่ยังมีชีวิตอยู่นับถึง

ล่าสุด ได้มาสร้างวัดแห่งหนึ่ง และได้รับพระราชทานนามจากสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ว่า วัดสีลสุภาราม และหลวงปู่สุภายอมรับเป็นเจ้าอาวาสเป็นวัดแรกในชีวิต

หลวงปู่สุภา นับเป็นตัวอย่างของการปฏิบัติอยู่ในความเพียร ความวิริยะ อุตสาหะ ความมุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรม   แม้วัยล่วงเลยมากว่าหนึ่งศตวรรษ แต่หลวงปู่สุภา ไม่เคยย่อท้อในชีวิตของท่าน มีแต่คำว่าให้และสร้างทุกอย่างสำเร็จ  ด้วยเมตตาบารมีธรรมของท่าน

แหม.. จริงๆ แล้วอยากจะบอกให้ ท่องคาถา เพชรกลับสาปสมร  ...
ต้นฉบับโพสโดย cho เมื่อ 27-5-2010 21:16

                               
สมัครสมาชิก / เข้าสู่ระบบ เพื่อดูภาพขนาดใหญ่

    สักที่ไหน ช่วยแนะนำทีคะ