เข้าพรรษา เข้าพรรษา

เนื่องในเทศกาลเข้าพรรษา ขอเชิญชวนชาวเมืองเสน่ห์กาหลง ร่วมทานอาหารเจหรือมังสวิรัติ ทุกวันพระ ตลอด 3 เดือน  เพื่อเป็นการสั่งสมบุญ ทำความดี และยังเป็นการขัดเกลาจิตให้มีความสะอาดปราสจากกิเลศ คือ ความอยาก ในเนื้อสัตว์
หลักธรรมการกินเจ
         การกินเจ ตั้งอยู่บนหลักธรรมสำคัญ 2 ประการคือ ดำรงชีวิตอยู่ด้วยอาหารที่ไม่เบียดเบียนตนเองและดำรงชีวิตอยู่ด้วยอาหารที่ไม่เบียดเบียนผู้อื่น กล่าวคือ ไม่เอาชีวิตของสัตว์ทั้งหลายมาต่อเติมบำรุงเลี้ยงชีวิตของตน ไม่เอาเลือดของสัตว์ทั้งหลายมาเป็นเลือดของตน ไม่เอาเนื้อของสัตว์ทั้งหลายมาเป็นเนื้อของตน การรับประทานสิ่งใดที่ทำลายสุขภาพร่างกายของตนให้ทรุดโทรม คือ การเบียดเบียนตนเอง
         ดังนั้น การกินเจไม่ใช่เพื่อให้เกิดผลดีต่อจิตใจเท่านั้น แต่ยังครอบ คลุมไปถึงการมีสุขภาพพลานามัยที่ดีอีกด้วย ร่างกายและจิตใจเป็นของคู่กัน มีความสัมพันธ์ส่งผลถึงกัน คนเราย่อมไม่อาจรู้สึกเบิกบานสดชื่นร่าเริงได้ในขณะที่ร่างกายเจ็บป่วยทรุดโทรมย่ำแย่
การปฏิบัติตนในช่วงกินเจ
ผู้ที่ต้องการกินเจอย่างครบถ้วนสมบูรณ์จะต้องปฏิบัติดังนี้
         - งดเว้นเนื้อสัตว์หรือทำอันตรายต่อสัตว์
         - งดนม เนย และน้ำมันที่มาจากสัตว์
         - งดอาหารรสจัด ซึ่งหมายถึงอาหารเผ็ด หวานมาก เปรี้ยวมาก เค็มมาก
         - งดผักหรือเครื่องเทศที่มีกลิ่นแรง เช่น ผักชี กระเทียม หัวหอม ต้มหอม กุยช่าย ขึ้นฉ่าย รวมทั้งใบยาสูบ สิ่งเสพติด และของมึนเมาต่างๆ
         - รักษาศีลห้า
         - รักษาจิตใจให้บริสุทธิ์ ทำอารมณ์ให้แจ่มใส
         - ทำบุญทำทาน

โมทนาสาทุกับทุกๆๆท่านที่กินเจตั้งแต่ อดีต ปัจจุบัน และอนาคต

สาธุ.....

ผมมีเรื่องให้ทุกท่านได้อ่านครับ พระพุทธากษิติครรภ์เมตตานำพาวิญญาณควายผูกบุญสัมพันธ์
ระหว่างการบรรยายธรรมบท ไร้หนี้เวรกรรม กายเบาสบาย พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์เมตตา นำพาดวงวิญญาณมาผูกบุญสัมพันธ์ วิญญาณ กรีดร้องโหยหวน
ประชุมชั้นวิริยะญาณ

      ณ พุทธสถานนาดูนส่วนรวม อำเภอนาดูน จังหวัดมหาสารคาม วันเสาร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2552

(ระหว่างการบรรยายธรรมบท ไร้หนี้เวรกรรม กายเบาสบาย พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์เมตตา นำพาดวงวิญญาณมาผูกบุญสัมพันธ์ วิญญาณ กรีดร้องโหยหวน)

พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์:  ก่อนอื่นขอให้สำรวมกาย ใจ ขอให้เหล่าวิญญูชนทุกๆท่าน ณ ที่นี้ อยู่ในความสงบ สงบจิตสงบกาย
      ความสงบของเรา จะลดความทุกข์ทรมานของวิญญาณ วิญญาณจะมีความทุกข์ทรมานมาก หากเรานั้นมีความวุ่นวาย มีจิตที่แตกซ่าน เพราะฉะนั้นแล้ว การที่ฟ้าเบื้องบนได้โปรดเมตตานำพาดวงวิญญาณมาประจักษ์ ทุกคนนั้นล้วนมีส่วนร่วม

วิญญาณ: ปล่อยๆๆๆ ฮือๆๆๆ ข้าเจ็บ มันโดนแผล ปล่อยข้าๆๆ ฮือๆๆๆ....
พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์:
      ขอให้เรามีจิตสำนึกพิจารณาในการย้อนมอง อย่าเพียงใช้ตาเนื้อที่มองเห็นด้วยกายสังขาร การทุกข์ทรมานที่เราเห็นนั้น หากเราใช้ตาเนื้อพิจารณาก็จะมิสามารถสัมผัสได้ในสิ่งที่เรามองไม่เห็น
      อาศัยเพียงพลังจิตศรัทธาและการสำนึกด้วยใจจริง ก็จะสามารถรับรู้ ถึงความเจ็บปวดและทรมาน

      (วิญญาณร้องด้วยความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน สิ่งศักดิ์สิทธิ์เมตตาให้เชิญน้ำมนต์ให้วิญญาณดื่ม เพื่อคลี่คลายความเจ็บปวดทุกข์ทรมานลง และวิญญาณได้ใช้ลิ้นในการดื่มน้ำ )

วิญญาณ:   ปล่อยๆๆ เจ็บ ปล่อยๆ อย่าจับข้า ปล่อยๆ ฮือๆๆๆ (ร้องด้วยความเจ็บปวดทรมานและดิ้นมาก)
อาจารย์ถ่ายทอดธรรม:

      ขอให้ท่านทำจิตใจให้สงบ และค่อยๆเล่าเรื่องราวของท่าน พวกเราจะได้ค่อยๆไกล่เกลี่ยหนี้กรรม ในขณะนี้พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์ก็เป็นประธาน ณ ที่นี้
วิญญาณ: ไม่เชื่อๆๆๆ

พิธีกร: อาจารย์ผู้นำสายเมตตา ให้ท่านได้เล่าว่าเป็นใคร อยู่ที่ไหน เรื่องราวเป็นยังไง ค่อยๆเล่าเหตุการณ์
วิญญาณ: อยู่ที่นี่แหละ ข้าอยู่ที่นี้กับพวกเจ้าตลอด พวกเจ้าได้ไปเกิด แต่ข้ายังอยู่ที่นี่ ข้าต้องอยู่ที่นี่ เกลียดมนุษย์ๆๆ.... ฮือๆๆๆๆ เราเป็น “ควาย”

      ที่พวกเจ้าเลี้ยงอยู่ทุกวัน แต่ทำไมๆๆๆ.... เรารักพวกเจ้า รักมาก พวกเจ้าเป็นนายเรา แต่ทำไม... เราทำงานให้ทุกอย่าง ใช้ให้ทำอะไรก็ทำ ทำงานให้จนอายุ 65 ปี ทำไม......เราก็บำเพ็ญของเรา เรากำลังจะได้ไปเกิด เราก็อยากเกิดเป็นมนุษย์เหมือนกัน เมื่อถึงเวลาที่เราทำงานไม่ไหวแล้ว ทำไมต้องเอาเราไปฆ่าด้วยล่ะ ฮือๆๆๆ

      เราเป็นควายก็มีความกตัญญู เลี้ยงทุกคนในบ้านจนโต มีการงานทำที่ดี แต่ทำไมจึงต้องฆ่ากันอย่างเลือดเย็น ทำไมๆๆๆ ตอบหน่อยได้มั้ยว่าทำไม

      เจ็บ อย่าจับ......ไม่มีความสำนึกกันเลยใช่มั้ย เราจะเอาชีวิตพวกเจ้าให้หมด ฮือๆๆๆ

พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์: เหล่าวิญญาณสรรพสัตว์ แม้จะบำเพ็ญดีมากแค่ไหน ก็มิสามารถที่จะรับหนึ่งจุดชี้จากพระวิสุทธิอาจารย์ได้ ต้องบำเพ็ญให้ดีสมบูรณ์พร้อมแล้วกลับร่างไปเกิดเป็นมนุษย์ เมื่อได้ร่างเป็นมนุษย์ บำเพ็ญจนสมบูรณ์ แล้วยังต้องมีบุญวาระมีบุญสัมพันธ์ของผู้แนะนำรับรอง เกิดมาให้ทันกาลยุคสาม จึงจะสามารถได้รับหนึ่งจุดชี้ เหล่ามนุษย์นั้นหากยังไม่มีจิตสำนึกที่ดี บ้างก็เกิดความคิดในใจ ณ ขณะนี้... จิตศรัทธาและความสงบจะคลี่คลายความเจ็บปวดทรมานของวิญญาณลงได้
วิญญาณ:   อย่าจับข้า ปล่อย ข้าเจ็บหัว ทำไมต้องฆ่าข้าอย่างเลือดเย็น ใช้ไม้ค้อนทุบฆ่าอย่างเลือดเย็น ใช้ไม้ค้อนอันใหญ่ทุบหัวเรา เวลาที่ข้าไม่ตายก็ใช้ค้อนอันใหญ่ทุบจนเราสลบล้มตัวไป
อาจารย์ถ่ายทอดธรรม: พวกเรายอมรับมั้ยในสิ่งที่เราเคยทำกับเขา (รับ) ยอมรับจริงมั้ย (จริง)
วิญญาณ:
   
      เราไม่เชื่อ ถ้าเจ้ามีจิตสำนึก ทำไมต้องเอามีดปลายแหลมกรีดท้องเรา ทำไมต้องกรีดท้องเรา เจ้านึกว่าเราตายแล้ว แต่ที่จริงเรายังไม่ตาย แล้วเจ้าก็ควักหัวใจของเราออกมา ควักหัวใจเราออกมาทำไม เจ้าได้เอาน้ำร้อนราดตัวเรา เพื่อล้างอวัยวะ ล้างตัวเราให้สะอาด ทำไมต้องทำแบบนั้น ฮือๆๆ เจ้าไม่สะใจ ยังถลกหนังเราออก เจ้าก็รู้อยู่แก่ใจ ทำไมต้องให้เราเล่าด้วย เลี้ยงเราตั้งแต่เล็กจนโต ทำไมต้องทำกับเราแบบนี้ เราอยู่กี่ชั่วรุ่นของพวกเจ้า พวกเจ้าไม่รู้ พวกเจ้าต้องการจะกินเนื้อกันใช่มั้ย ต้องการกินชีวิตกันใช่มั้ย เจ้ายังเอาเราไปขึงไว้
แล้วก็เผาไฟ เรายังจำภาพนั้นได้ติดตา เรายังมีความรู้สึกอยู่ ฮือๆๆๆ
พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์:

      จิตศรัทธาและความสงบ จะคลี่คลายช่วยให้วิญญาณสงบลงได้

      4 ขาของร่างโดนตรึงด้วยเชือก พร้อมวิธีการฆ่าสารพัด เพื่อสังเวยบำเรอตามความอยากของตนเอง ความโกรธ ความอาฆาต ความเคียดแค้น จึงมีอยู่เป็นธรรมดา นี่หรือคือจิตมนุษย์ นี่หรือคือความยุติธรรมที่ได้รับวิถีธรรม
วิญญาณ:
   
      ร้อนๆๆ เจ้ากินครอบครัวเดียวไม่พอ ยังแจกกันทั้งหมู่บ้าน นี่หรือจิตเมตตาของมนุษย์ที่ใจบุญ พวกเจ้าแจกทั้งหมู่บ้าน เราชีวิตเดียว ทำไมๆๆ พวกเจ้าทั้งหมดนั่นแหละ พวกเจ้าทั้งหมด เราจะมาเอาชีวิตเจ้าคืน ฮือๆๆ เจ้าอยู่ในหมู่บ้าน พวกเจ้ารักกัน แต่เจ้าไม่รักเรา ไม่รักเพื่อนๆของเรา เจ้าไม่รัก เจ้ารักแต่ตัวเอง ไม่เคยรักเราเลย จิตใจของพวกเจ้าทำด้วยอะไร เอาชีวิตพวกเจ้ามาเลย เอามาเลย พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์เมตตา เอาชีวิตพวกมันมาเลยๆ
พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์: ทุกคน ณ ที่นี้ มิสามารถให้ชีวิตแก่เจ้าได้ มีเพียงบุญกุศลเท่านั้น ที่จะส่งผลให้แก่เจ้าได้

วิญญาณ:
   
      ทำไมพวกมันได้รับธรรมะ ทำไมพวกมันได้เป็นศิษย์ของจี้กง ทำไมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต้องปกป้องพวกมัน ทำไมๆๆ โพธิสัตว์กษิติครรภ์เมตตา เอาชีวิตพวกมันมาเลย ทำไมพวกเขาจึงได้รับวิถีธรรมอันล้ำค่า ทำไมๆๆ ฮือๆๆๆ
พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์:
   
      เพราะบุญวาระวาสนา และคลายจากความเคียดแค้น แต่เมื่อบุญวาระมาถึง กลับไร้ซึ่งจิตสำนึก
อาจารย์ถ่ายทอดธรรม:

      เพื่อเป็นการแสดงจิตสำนึกที่เราจะสามารถชดใช้ให้แก่เหล่าวิญญาณควาย ที่เคยได้กระทำมาในอดีต พวกเราจะทำยังไง (สร้างบุญ เผาใบฎีกา อุทิศส่วนบุญส่วนกุศล) เพราะว่าพวกเราทุกคนต่างเคยกินเนื้อกันทั้งนั้น ดีมั้ย (ดี)
พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์:

      ตอนนี้จำต้องอยู่ในความสงบ สงบจิต สงบกาย
วิญญาณ:
   
      พระโพธิสัตว์เมตตา......สัญญากับเราได้มั้ยว่าพวกเขาจะสร้างบุญ พวกเขาจะทำ กลับไปพวกเขาก็กินเหมือนเดิม เราไม่เชื่อหรอก พวกเขาไม่มีความสำนึก เราเจ็บแค่ไหน เราทุกข์แค่ไหนพวกเจ้าไม่รู้ เราต้องทรมานมากแค่ไหนที่ไม่ได้เกิดเป็นมนุษย์
อาจารย์ถ่ายทอดธรรม:

      พวกเราสัญญาได้มั้ยว่าเราจะไม่กินเนื้อวัวเนื้อควายอีก (สัญญา....ญาติธรรมบางท่านรับปาก)
วิญญาณ:
   
      ไม่ใช่เราคนเดียว แต่เพื่อนเรามีอีกมากมาย

พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์:
   
      เพื่อจะได้รับแสงแห่งธรรม รับรัศมีแห่งธรรม รัศมีแห่งธรรมจะบังเกิดได้ ก็อยู่ที่เรานั้น

      เพียงจิตสำนึกและความศรัทธา จะบังเกิดเป็นรัศมีไอธาตุที่กว้างไกล

      เหล่าวิญญาณเหล่านั้นก็จะคลายจากความทุกข์ ความทรมานได้
วิญญาณ:
   
      เราต้องขอบคุณพระโพธิสัตว์กษิติครรภ์ที่ได้เมตตา นำพาวิญญาณของเรามาผูกบุญสัมพันธ์ เรารอเวลานี้มานานแล้ว รอเวลานี้มานานแสนนาน ทุกๆวันท่านก็เมตตาเราอยู่แล้ว พูดสัจธรรมให้ฟังอยู่ทุกๆวัน แต่เราอาฆาตพวกเจ้าเราวางมันไม่ลงจริงๆ ฮือๆๆๆๆๆ ถ้าพวกเจ้าเจอใคร ช่วยบอกต่อว่าให้ หยุดได้แล้ว หยุดได้แล้ว ได้มั้ย.... พวกเราทรมานมากแค่ไหน ต้องถูกทรมานทุกๆวัน มันทรมานมากรู้มั้ย ฮือๆๆๆๆ เราต้องขอบคุณร่างสามคุณ อาจารย์ถ่ายทอดธรรมที่เมตตาให้เราได้มีโอกาส ถ้าพวกท่านไม่จัดชั้นนี้ขึ้นมา เราคงไม่มีโอกาสอีกต่อไป คงไม่มีโอกาสอีกเลย
อ.ผู้นำสาย:

      อีกสักครู่ ให้พวกเราร่วมใจกันอุทิศบุญกุศลให้กับเขา เนื่องจากที่ผ่านมา เป็นเพราะอวิชชา เราไม่รู้ถึงกฎแห่งกรรม ทั้งกินเขา ใช้เขา แล้วก็ฆ่าเขา ไม่ใช่เฉพาะควายที่มาปรากฏ แต่ยังมีควายอีกมากมายที่มีชะตากรรมแบบนี้ แต่ตัวนี้มาเป็นตัวแทนให้เราเห็น น่าสงสาร เวลาเรากินเนื้อเขา เราหอมเหลือเกิน ทำไมเราไม่ลองกัดเนื้อเราเองกินดูบ้าง
  
วิญญาณ:
   
      เราไม่รบกวนเวลา เราขอบคุณร่างสามคุณ ที่ให้เรามาผูกบุญสัมพันธ์ ขอบคุณๆทุกท่าน ฮือๆๆๆ
     
อ.ผู้นำสาย:

      ขอให้ได้ไปเกิดในภพภูมิที่พ้นจากเดรัจฉาน ต่อไปได้เกิดเป็นมนุษย์ และมีโอกาสได้รับวิถีธรรม พวกเราต้องขอบคุณท่านที่ได้มาสำแดงให้เราได้เห็น
วิญญาณ:
   
      เราอยากให้พวกท่านตั้งใจบำเพ็ญ เราไม่มีโอกาส กว่าเราจะมีโอกาสคงหมดยุคไปแล้ว ขอบคุณทุกๆท่าน ขอบคุณท่านพระโพธิสัตว์กษิติครรภ์ ขอบคุณ ฮือๆๆๆๆๆ
พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์:
   
      เชิญน้ำมนต์ (บุคลากรเชิญน้ำมนต์มาให้วิญญาณดื่ม โดยวิญญาณได้ใช้ลิ้น) สิ่งที่เราได้เห็นเมื่อสักครู่นี้ มิใช่เป็นการแสดงละครแต่อย่างใด แต่สิ่งๆนี้ได้ประจักษ์มาหลายวันแล้ว และปรากฏก่อนที่จะได้มาประจักษ์
2-3 ชั่วโมง เพราะฉะนั้นวิญญาณนี้ได้ติดตามมาโดยตลอด แต่ยังไม่ถึงวาระ โอกาส และสถานที่ เมื่อถึงวาระ โอกาส สถานที่ และบุคคลที่ใช่แล้ว เมื่อนั้นก็ถึงการปรากฏทันที เหล่าวิญญูชนที่นี่คือ ส่วนหนึ่งที่ได้กินเนื้อลงไป คือส่วนหนึ่งที่ทำลงไป คือส่วนหนึ่งที่ต้องชดใช้ คือส่วนหนึ่งที่ต้องสำนึกด้วยใจจริง ปัญหาและเรื่องราวที่ได้เกิดมาก่อนหน้านี้ในแต่ละครอบครัว นั่นแหละคือสิ่งที่วิญญาณอาฆาตได้ติดตาม คือสิ่งที่วิญญาณอาฆาตนั้นมิยอมให้เราได้มารับวิถีธรรม ได้มาฟังธรรมเทศน์มหาชาติ 3 วัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น จี้กงอาจารย์ของพวกเจ้าได้ไปกราบวอนขอ ได้ไปต่อรองกับเจ้ากรรมนายเวร เพื่อที่จะให้พวกเรานั้น ได้มารับรู้ถึงผลกรรม และผลของการกระทำในอดีตชาติ หากเรามิสำนึกด้วยใจจริง เราก็ต้องยอมรับกับบาปกรรม กฎแห่งกรรมและสิ่งที่จะเกิดขึ้นในชีวิตของเรา มิว่าจะเกิดอะไรขึ้น

      เหล่าวิญญาณไม่ต้องการทรัพย์สินใดๆทั้งสิ้น ต้องการเพียงจิตศรัทธาและบุญกุศลเท่านั้น สรรพสัตว์มากมายที่เราได้ทำร้าย สิ่งที่เราได้เห็นมันเจ็บปวดทรมาน แต่ความจริงแล้วความเจ็บปวดทรมานมากกว่านี้หลายร้อยเท่า และสิ่งที่จะไปรับการตอบสนองนั้นทุกข์ทรมานมากกว่านี้หลายร้อยเท่า แต่ด้วยตาเนื้อที่มีกิเลสทั้ง 2 ข้าง เป็นตาเนื้อที่มีภาพมายาปิดบังอยู่ มิสามารถที่จะสัมผัสและมองเห็นสิ่งที่ลี้ลับได้ มิสามารถที่จะล่วงรู้ถึงสภาพของจิตใจ สภาพของเหล่าวิญญาณที่เราได้ทำร้ายไป เพราะความโลภ เพราะจิตที่มืดบอด จึงส่งผลให้ใบหน้าของเราต้องมืดมน มีเพียงบุญกุศลและศรัทธาจริงเท่านั้น การบำเพ็ญธรรมเสมอต้นเสมอปลาย ที่เหล่ามนุษย์จำต้องทำในวันนี้
      ขอให้เราสำนึกด้วยใจจริง ปฏิบัติด้วยใจจริง พร้อมกับกราบพระให้กับเหล่าวิญญาณ ให้เราหวนย้อนคิดดูว่า ชีวิตสรรพสัตว์ร้อยๆชีวิตนั้นจะทดแทนด้วยบุญกุศลเท่าไหร่ จะกราบพระเพื่อจะคลี่คลายให้กับเหล่าวิญญาณเท่าไหร่ ใช้จิตสำนึกและความจริงใจ

-----------------------------------------------------

เสียงจากใจของญาติธรรมผู้รู้ตื่น:

      พวกเรามนุษย์ผู้ประเสริฐทุกๆคนเอ๋ย พวกเรามาร่วมกันงดการฆ่าและเสพเลือดเนื้อสัตว์ผู้ร่วมโลกตลอดไปเถิด เพราะยุคนี้ คือ ยุคของการโปรดเวไนยสัตว์ทั้งสามโลก สัตว์เดรัจฉานจึงสมควรได้รับความยุติธรรมเสียที คิดจะโปรดสัตว์ ต้องงดการฆ่าและกินเนื้อสัตว์ทั้งหมด พวกเรากินพวกเขามากี่ชาติแล้วหรือ คิดจะไปเกิดในสวรรค์เอย นิพพานเอย เพื่อหนีอบายภูมิ แต่ยังไม่ได้ชดใช้กรรมเก่าที่ได้เคยฆ่าและกินเลือดเนื้อมากี่ชีวิตแล้วหรือ ขอให้พวกเราเกิดจิตสำนึกเสียที จงตื่นด้วยปัญญา

      หลายคนบนโลกกราบไหว้นับถือพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์กวนอิม พระโพธิสัตว์กษิติครรภ์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์แต่หาได้ดำเนินการบำเพ็ญธรรม เจริญรอยตามธรรมอย่างพระพุทธองค์ไม่ กลับเอาแต่สวดมนต์ด้วยปาก แต่การปฏิบัติบำเพ็ญเพื่อฉุดช่วยเวไนยสัตว์จริงๆนั้นหาไม่ มีแต่บำเพ็ญเพื่อเอาตนเองหลุดพ้น มีแต่รักตัวเอง โปรดแต่ตัวเองจนมืดบอด เกี่ยวกรรมไม่รู้ตัว บ้างก็เอาพระนามพระพุทธะ พระโพธิสัตว์ หรือ คัมภีร์มาอ้างเพื่อความสุขของปากท้องตนเอง ว่า "พระองค์ทรงฉันเนื้อสัตว์" ความคิดมิจฉาทิฐิทั้งหมดนี้ก็มาจากจิตที่โลภ โกรธ หลงผิดทั้งสิ้น เอาความดีเข้าตนเอง จิตใจที่เห็นแก่ตัว ด้วยเหตุนี้เอง สัตว์หลายล้านมากมายก็ต้องตายทุกวันตลอดไป โรงฆ่าสัตว์และธุรกิจที่เกี่ยวกรรมก็เกิดขึ้นเป็นดอกเห็ด ทำไม่สงสัยกันบ้างหรือว่า ทำไมคนมากมายเข้าใจธรรมะ มีความรู้ทางธรรมสูงส่งแต่ทำไมจิตใจของมนุษย์กลับตกต่ำลงอย่างน่าตกใจ นี้แสดงว่า พวกเรามนุษย์ได้แต่รับรู้แต่ไม่รับไปปฏิบัติบำเพ็ญจริงจัง ภัยพิบัติจะคงเกิดขึ้นเพื่อกวาดล้างโลกเราต่อไปแน่นอน

      จงจำไว้ หากปากยังเคี้ยวเนื้ออยู่ ก็ต้องเวียนว่ายตายเกิดต่อไปไม่รู้จบสิ้น วิญญาณสัตว์ไหนเลยจะอภัย หรือ อโหสิกรรมให้ หากเบื้องบนมิได้เมตตาขนาดนี้

      หากเรานับถือบูชาพระพุทธเจ้า หรือ พระโพธิสัตว์องค์ใดองค์หนึ่ง ก็มิควรเสพเนื้อสัตว์อีกต่อไป เราบูชาพระองค์เพื่ออะไร เพื่อขอลาภยศ หรือ เพื่อขอให้พระองค์ปกป้องคุ้มครอง พวกเราได้แต่ขออย่างเดียวก็เพื่อความสุขปลอมๆของตนเองทั้งสิ้น รักตัวกลัวตายไม่ต่างจากสัตว์เลย ยังจะหลงผิดทานเนื้อสัตว์อยู่อีกหรือ ทั้งๆที่ ไม่เคยมีพระอริยเจ้าพระองค์ใดเสพเนื้อสัตว์สักพระองค์เดียว เพราะพระพุทธะ พระโพธิสัตว์จิตใจบริสุทธิ์ขาวสะอาด เปี่ยมไปด้วยความเมตตาต่อมวลเวไนยทั้งสามโลก มีหรือที่พระองค์จะเสพเนื้อสัตว์ การกราบไหว้บูชาพระที่แท้จริงก็ คือ เจริญรอยตาม ปฏิบัติบำเพ็ญตามแบบอย่างพระองค์นั่นเอง แม้ว่าเราอาจบำเพ็ญไม่ถึงพระองค์ อย่างน้อยพวกเราก็โชคดีที่มีจิตสำนึกที่จะสร้างคุณธรรมละเว้นชั่วให้เบาบางลงบ้าง การรักษาศีลเจ คือ ด่านแรกของผู้บำเพ็ญ   

      เรามาช่วยพระพุทธะ พระโพธิสัตว์ทุกพระองค์เจริญมหาปณิธานเถิด หากยังฆ่าและกินเนื้อสัตว์อยู่ เมื่อไหร่หรือที่พระองค์จะโปรดเวไนยได้หมดสิ้นเสียที เมื่อไหร่หนอที่นรกจะว่าง เมื่อไหร่หรือที่โลกนี้จะกลายเป็นโลกแห่งดอกบัวบาน และเมื่อไหร่ที่สรรพสัตว์จะได้รับการปลดปล่อยจากบ่วงกรรม พวกเราฆ่ากินเขา ชาติหน้า พวกเขาก็กินเรา หรือไม่ก็ผลัดกันเกิดเป็นเจ้ากรรมนายเวรของกันและกันต่อไปไม่จบสิ้น

      ขอบพระคุณเบื้องบนมากเหลือเกินที่เมตตาทำให้พวกเราเกิดดวงตาเห็นธรรมขึ้นมาบ้าง คือ มโนธรรมสำนึก และเมตตาธรรม ทำให้จิตแห่งเมตตาสว่างไสว เข้าใจสัจธรรมแห่งการรักษาศีลเจและกฏแห่งกรรม สาธุ

หากใครได้อ่านแล้วยังมีจิตใจที่อยากจะทานเนื้อสัตว์อีกไหมครับ??

.