|
|
หลังจากวัตถุมงคลชุดนะอกแตก จันทร์ซ้อนจันทร์ ออกมาได้สักพัก หลายท่านมาบ่นกับผม,ศิษย์บางท่านไปบ่นกะอาจารย์เจต ว่าของไม่แรง เห็นผลช้า อาจารย์ท่านก็บอกว่า ”เสน่ห์พุทธคุณมันก็เหมือนกะเอ็งกินไวน์ เสน่ห์แบบสายพรายมันก็เหมือนเอ็งกินเหล้าขาว พุทธคุณมันเห็นผลช้าหน่อย ถ้าพวกเอ็งอยากได้แบบ พรายๆ แรงๆ ไปบอกตาแหวเลย”
หลายท่านที่เคยมาสำนักอาจารย์เจต บางครั้งจะได้พบกับอาจารย์ฆราวาสท่านอื่นๆด้วย เช่น อ.เจียม ฤทธิ์คง ฯลฯ อ.แหว(แว๋) เป็นอีกท่านหนึ่งที่จะแวะเวียนมาต่อวิชาการสักยันต์กับอาจารย์เจตเรื่อยๆ อ.แหว ท่านอยู่แถว โพรงมะเดื่อ นครปฐม เดิมทีท่านเป็นหมอยา,ร่างทรงปู่ฤาษี ที่ชาวบ้านแถบนั้นรู้จักกันดี ใครโดนผีเข้า โดนของ หรือต้องการสะเดาะเคราะห์ต่อชะตา อาบน้ำมนต์ ต้องมาเรียก อ.แหว กล่าวกันว่าท่านมีญาณองค์ปู่ฤาษีตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ประกอบกับวิชาอาคมที่ได้ร่ำเรียนสืบทอดกันมาในตระกูล ด้านพรายๆโดยเฉพาะ ทำให้ท่านเป็นที่พึ่งของคนละแวกนั้นจนเป็นที่รู้จัก
ผมจึงได้ติดต่อไปยัง อ.แหว ประมานว่าอยากได้วัตถุมงคลแนวๆเสน่ห์ แรงๆ ท่านก็บอกว่าไอ้แบบมีพรายเนี่ย เคยทำมาหลายรุ่น แต่ทำทีละนิดหน่อย เอาไว้ใช้ ,ให้ลูกศิษย์ท่านบางคน ท่านก็ยังไม่รับปากว่าจะทำให้ซะทีเดียว บอกมาแค่ว่า “ไว้ถึงเวลา จะทำให้แล้วกัน”
แล้วในที่สุด อ.แหว ก็ติดต่อมา ประมานว่าถึงเวลาที่ท่านเคยบอกไว้แล้ว ให้ไปช่วยทำถ้าอยากได้ของ ผมและคุณ guloveie จึงได้เดินทางไปหา อ.แหว จนเจอ ตามคำแนะนำของท่าน อ.เจต ไปถึงบ้านท่านลักษณะเป็นกระท่อมเล็กๆ ฝาทำด้วยไม้ไผ่ เข้าไปในตัวบ้านจะเห็นหิ้งใหญ่ๆ ประมานว่าที่นี่คือสำนักที่ท่านใช้ทำการสักยันต์ คนย่านนั้นรู้จักท่าน ผมสังเกตว่าหลายคนเรียกท่านว่า ปู่
อ.แหว เล่าให้ฟังว่า ที่เรียกมานี่จะพาไปช่วยกันเอากระดูก ที่วัดแห่งหนึ่ง อยู่ในเขต จ.นครปฐม อ.บอกว่าผู้ตายเป็นหญิงอายุ19 ปี(ขอสงวนนาม) เป็นคนสวย เป็นที่ต้องการของหนุ่มๆ ในย่านนั้น สุดท้ายเธอได้ท้องกับใครไม่ทราบชัด และพ่อของเด็กไม่ยอมรับ ด้วยความอายทำให้เธอซดยาฆ่าหญ้าจบชีวิตตัวเอง อ.บอกว่าสัปเหร่อที่วัดนั้นเป็นเพื่อนท่าน หลังจากศพเผาแล้วได้ทำการนัดแนะให้ไปพลีเอากระดูกก่อนที่ญาติผู้ตายจะมาเก็บกระดูกตอนเช้า คุณ guloveie ตัดสินใจไม่ไปด้วย ขอรออยู่ที่บ้านอาจารย์ มีเพียงอาจารย์แหว และผมไปด้วยกัน
ไปถึงวัดดังกล่าวตามที่อาจารย์บอกเส้นทาง มีคนนึงท่าทางจะเป็นสัปเหร่อ รออาจารย์อยู่หลังเมรุแล้ว อาจารย์แหวได้ทำพิธีบอกกล่าวเจ้าที่เตาเผาศพเพื่อขอทำการพลีกระดูก อ.ท่านว่าผู้ตายมีกรรมหนัก และยังฆ่าตัวตายก่อนอายุขัยอันควร อ.จะพลีกระดูกผู้ตายไปสร้างเป็นเครื่องรางเพื่อให้ดวงวิญญาณดังกล่าวได้ช่วยเหลือผู้คน เป็นการเสริมสร้างบารมีให้กับดวงวิญญาณเอง เพื่อในที่สุดแล้ว จะได้มีปลายทางคือสุขคติเป็นที่ไป เมื่อทำพิธีเรียบร้อยอาจารย์ก็บอกให้ผมเก็บกระดูกได้ ลักษณะกระดูกที่สัปเหร่อเอามากองยังพอจะมองเห็นเป็นรูปร่าง,โครงร่างมนุษย์ แต่บางส่วนก็เป็นขี้เถ้าเป็นผุยผงแล้ว อ.แหวกอบส่วนที่เป็นขี้เถ้าใส่ถุง ส่วนผมเลือกเก็บที่ยังเป็นกระดูกชิ้นๆ เก็บกันไปได้สักพัก อยู่ๆ อ.ก็บอกว่า “พอได้แล้ว กลับ” ผมก็หยุดเก็บ ปิดถุง กลับมาที่รถ ระหว่างเดินกลับมาสัปเหร่อก็พูดกับ อ.แหวประมานว่า ทำเสร็จแล้วขอซักองค์เน้อ
หลังจากได้มวลสารมา วันรุ่งขึ้นอาจารย์แหวก็ได้ทำพิธีเซ่นรับดวงวิญญาณ และได้นำมวลสารทั้งหมดมาแยกออกเป็นเถ้ากระดูกที่เป็นผง, กระดูกชิ้นเล็ก,กระดูกชิ้นใหญ่ จากนั้นได้เอาผงพุทธคุณ,ผงว่าน ที่ได้จากอาจารย์เจต และมวลสารอื่นๆมาตำผสมจนเป็นก้อนเดียวกันกับผงกระดูก และได้ทำการกดพิมพ์เป็นพระขุนแผน ด้วยมือทีละองค์ มวลสารส่วนหนึ่งได้แบ่งนำไปอุดใน”ตะกรุดนะอ่อนใจ” ที่ท่านได้สร้างขึ้นมาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ยังไม่ได้ออกให้บูชาหรือแจกจ่ายให้ใคร โดยอาจารย์บอกว่าทั้งหมดจะใช้ได้หลังออกพรรษา โดยท่านจะทำการปลุกเสกทุกวันจนกว่าจะถึงวันออกพรรษา
|
|
/1 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุด
ล๊อคกระทู้
การ์ดเสียงดัง
變色卡
顯身卡
เจ้าของ
