แก้ไขล่าสุด คำแพง เมื่อ 3-9-2012 20:13
ไปอ่านเจอมา..เลยนำมาให้อ่านครับ (ไม่ทราบชื่อคนเขียนครับ)
ประสบการณ์ที่เล่าขานถึงหลวงปู่ ผู้เขียนได้เคยฟังคำเล่าขานกันหลายครั้งกล่าวอ้างว่าผู้เล่าเรื่องนี้เป็นศิษยานุศิษย์ จากจังหวัดนครสวรรค์บ้านอยู่แถว ๆ อำเภอหยุหคีรีบรรพตนิสัยหรือแถวๆ อำเภอไพศาลี จำไม่แม่น เล่าให้ฟังว่าในพรรษาปีหนึ่งประมาณปี ๒๕๐๒ หรือ ๒๕๐๓ นี่แหละในฤดูช่วงดำนาคงราว ๆ เดือน กรกฎาคม ถึงสิงหาคม เขาได้ไปไถนาที่ริมชายป่าใกล้กับเชิงเขาลูกหนึ่งเป็นปกติวิสัยกิจวัตรประ จำวันของเขา ซึ่งการปักดำใกล้จะเสร็จแล้ว บังเอิญในเช้าวันนั้น ฝนตกพรำตั้งแต่เช้ามืดจนสายฝนก็ตกกระหน่ำแบบไม่ลืมหูลืมตาแกไถนาจนเหนื่อยอ่อน ทนความหนาวเปียกไม่ได้ ด้วยความหิวเพราะสายแล้วทางบ้านก็ยังไม่นำข้าวส่งเพราะคงจะรอให้ฝนซาก่อนจึงจะนำข้าวมาส่งให้จึงหยุดความแล้วปลดแอกปลดไถ ปล่อยความให้ไปเล็มหญ้าข้างๆจอมปลวกกลางนาที่กำลังไถและแล้วแกก็ขึ้นไปบนจอมปลวกที่เป็นเนินดินขนาดใหญ่กลางนาหวังจะได้หลบฝนที่กำลังเทกระหน่ำลงมาในขณะที่ วิ่งหลบฝนอยู่ หูก็ได้ยินเสียงไอ ได้ยิน๒ – ๓ ครั้งติดต่อกัน ก็เงี่ยหูฟัง จึงเหลือบเห็นร่มกระโจมกลดซึ่งอยู่ห่างไกลที่ไถนาประมาณ ๑๕ เมตร ก็ตรงไปได้พบกับพระธุดงค์ในร่มกลดนั้นกำลังนั่งทำสมาธิอยู่ จึงล้มกราบ๓ หนแล้วก็กล่าวคำทักทาย ปราศรัยไต่ถามความว่าพระธุดงค์ได้มาปักลดเป็นเวลา ๑ เดือนกว่าๆ แล้ว และท่านก็เล่าให้ฟังว่า ได้เห็นผู้เล่าไถนา ดำนาทุกวันเหมือนกัน ก็ไถรอบ ๆจอมปลวกที่ปักกลดนั้นแหละจอมปลวกใหญ่ที่อยู่กลางเนินนา ชายป่าเนินเขานั้น ความจริงเป็นจอมปลวกมีป่าโปร่งสามารถมองเห็นได้ทั่วๆไป น่าจะได้รู้ได้เห็นเพราะไถนาดำนาเป็นเวลาแรมเดือนแล้ว ทำไมจึงไม่เห็นกลดที่ปักอยู่ ซึ่งเป็นเรื่องแปลก ในใจก็รู้สึกตื่นเต้นที่พระธุดงค์บอกว่ามาปักกลดเป็นเดือนแล้วเมื่อพูดคุยกันแล้วก็มีความเลื่อมใสศรัทธาจึงขอฝากตัวเป็นศิษย์ และได้นำเรื่องนี้ไปเล่าให้ลูกเมีย และชาวบ้านฟังชาวบ้านก็มีความปิติยินดี พามากันกราบไหว้ สนทนา และนำอาหารถวายเป็นประจำตลอดพรรษา และฝากตัวเป็นลูกศิษย์ พระธุดงค์นั้นก็คือ หลวงปู่เจียม อติสโย นั่นเอง
การที่พระธุดงค์มาปักกลดทำสมาธิปฏิบัติธรรมนั้น ถ้าเป็นปกติก็มองเห็นแน่ ๆ เพราะมาปักกลดอยู่แรมเดือนแล้วน่าจะเห็นแต่ที่ไม่ได้เห็นเพราะท่านต้องการความวิเวกไม่ต้องการให้ผู้คนไปยุ่งเกี่ยวด้วยจึงต้องอยู่ในมิติหนึ่ง แต่การที่แสดงตัวให้เห็นนั้นเข้าใจว่า เพราะสงสารชาวนาที่กำลังเหนื่อยหิวข้าวและเปียกฝนอยู่และมีความต้องการให้หลบฝนอยู่ที่กลดด้วย ทำให้ได้เห็นและพบปะพูดคุยกัน
ที่ได้นำมาบอกกล่าวเล่าขานไว้นี้เป็นตัวอย่างหนึ่งในอีกหลาย ๆ ตัวอย่างพวกเราซึ่งเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ด้วยกัน ก็จะไม่รู้เรื่องอะไรเลยถ้าพวกเราไม่ได้นำเรื่องนี้มาเล่าสู่กันฟัง พวกเราจะเห็นว่า ในการทำบุญต่ออายุหลวงปู่ใสแต่ละปีจะมีศิษยานุศิษย์จากจังหวัดต่างๆ ทั่วภูมิภาคเดินเข้าร่วมทำบุญ และเล่าขานเรื่องที่ได้ยินได้ฟังนี่แหละ บางครั้งก็เล่าถึงความสำเร็จในธุรกิจหน้าที่การงานการค้าขายประกอบการบางครั้งเล่าถึงการคลาดแคล้วจากภัยอันตรายจากการสู้รบกับศัตรูแคล้วคลาดจากการใช้รถใช้ถนนอันเป็นผลสืบเนื่องจากพลังใจที่ได้รับวัตถุมงคลจากหลวงปู่ ด้วยจิตใจที่ที่เราเคารพรักเลื่อมใสศรัทธาในจริยาวัตรของหลวงปู่ที่ท่านเคร่งครัดในจริยาวัตร มีสมาธิแก่กล้าอย่างเสมอต้นเสมอปลายด้วยจิตใจที่มีความเชื่อมั่นจึงเป็นแรงบันดาลใจให้พลังจิตเป็นไปตามที่เราปรารถนาอันเป็นความต้องการที่ดีที่งามที่หลวงปู่ต้องการมอบให้ทุกคนด้วยท่านมีจิตในเมตตาสงสารให้พวกเรามีความสุขกายสุขใจ หลุดพ้นจากทุกข์ภัยอันตราย หรือ ปลดปล่อยให้เบาบาง จากหนักเป็นเบา ตายเป็นรอดได้ |