ผมจะไปหาอาจารย์แบบนี้ได้ที่ไหน...

เมื่อประมาณราวๆปีพ.ศ. ๒๕๔๙ ช่วงเวลาที่ชีวิตของผมประสบปัญหา
มรสุมเข้ามามากมายทั้งในเรื่องการงานที่ทำอยู่ก็เกิดขัดแย้งกันภายในจนเกือบ
ต้องออกจากงานหรือ  ด้านความรักเรื่องคู่ครองในตอนนั้นดูเหมือนว่าผมจะหยิบจับ
หรือ จะลงมือทำอะไรในช่วงนี้มีความรู้สึกว่าจะมีอุปสรรคเกิดเรื่องเป็นปัญหาขึ้นมาตลอดแม้กระทั่ง


เพื่อนที่สนิทกันมากเรียนมาด้วยกันก็ต้องมีเหตุให้ืทะเลาะหมางใจกันทำให้ชีวิตตอนนั้นรู้สึกสับสนมาก
ถูกพักงานจากงานที่ทำอีก เวลาว่างก็ได้อินเตอร์เน็ตเป็นเครื่องระบายความกลัดกลุ้ม


และในปีนี้เองสิ่งที่ทำให้ผมได้รับกำัลังใจลุกขึ้นสู้ชีวิตอีกครั้ง

คือการที่ผมได้พบ “ครู”

ผู้ที่มีความเป็นครูบาอาจารย์อย่างแท้จริง มีอยู่วันนึงผมเปิดเข้าไปเล่นเว็ปไซต์

           เป็นเว็ปเกี่ยวกับ คาถา-อาคมซึ่งในเว็ปนี้จะมีผู้ที่มีความรู้มาแลกเปลี่ยนคาถาวิชาอาคม   
และประสบการณ์กันมากมาย     จนเป็นเหตุให้ผมได้ทำความรู้จักกับครูบาอาจารย์ท่านนึง

ซึ่งใช้นามแฝงว่า  " ประมุขเตีย "   ผมเข้าไปอ่านรายละเอียดในกระทู้ที่ท่านทำการโพสไว้ ทราบว่า

ท่านเมตตามอบวิชาอาคม ให้กับผู้ที่สนใจจะเรียนวิชาอาคมสาย ครูพราหมณ์ สุทโธ

      โดยที่ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆแม้แต่บาทเดียว

ผมจึงตัดสินใจลองติดต่อโทรศัพท์ไปคุยกับท่านท่านเป็นคนพูดจาตรงไปตรงมา

ไม่มีวางฟอร์ม   ผมก็บอกท่านว่า ผมขอเรียนวิชาครูพราหมณ์สุทโธ    ท่านก็บอกว่าจะเรียน

ก็ต้องเข้ามารับที่บ้าน  พร้อมบอกให้นำดอกบัว ๑๐ ดอก ธูปเทียนเข้าไปรับทำการประสิทธิ์ประสาทวิชา


          วันนั้นผมเข้าไปถึงช่วงเวลาประมาณ๑๑ โมง เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบเห็นอาจารย์ ท่านก็หยิบ
ตำราครูพราหมณ์ สุทโธ เล่มแรก ออกมาให้กับให้ผมดูพร้อมเล่าให้ฟังว่า

สมัยที่ท่านเดินทางไปเรียนวิชากับครูพราหมณ์นั้นตำราเล่มนี้เป็นเล่มแรกที่ท่านได้รับประสิทธิ์มาจาก

ครูพราหมณ์เมื่อปี ๒๕๒๐ ด้านหน้าของตำรามีตัวอักษรที่เขียนด้วยลายมือครูพราหมณ์ สุทโธ ว่า

“ พราหมณ์สุทโธ

สำนักพยากรณ์เทวพราหมณ์

ประสิทธิ์ให้ นายประวิทย์ เตียวิวัฒน์ “


แล้วมีแผ่นทองคำเปลวปิดบนชื่อของท่าน

ท่านอาจารย์ยื่นตำราเล่มนี้ให้ผมแล้วสั่งว่า


"เอ็งเดินไปถ่ายเอกสารมานะ..."


พูดเสร็จก็บอกตำแหน่งรายละเอียดร้านถ่ายเอกสารให้แก่ผม


พร้อมทั้งยังกำชับอีกว่า “..ให้เดินไปนะ ไม่ใช่นั่งรถ..รีบหน่อยเดี๋ยวต้องไปธุระ”

ผมรับตำราจากมือท่าน เวลาตอนนั้นก็ประมาณเที่ยงอากาศอบอ้าวร้อนนมากในวันนั้น
เมื่อถ่ายเอกสารเสร็จเรียบร้อยแล้วก็รีบวิ่งกลับมาหาท่าน    แดดร้อนมากจนเนื้อตัวเปียก

ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ท่านหันหน้ามามองผมแล้วพูดขึ้นว่า

'' เป็นไงบ้าง เหนื่อยมากไหม..ลำบากไหม..การจะเรียนวิชามันไม่ใช่จะสะดวกสบายเหมือนหยิบซื้อของในร้านสะดวกซื้อหรอกนะ”

พอมาถึงตรงนี้ผมถึงบางอ้อเลยว่าระยะทางที่ผมเดินทางบ้านอาจารย์ไปร้านถ่ายเอกสาร
นั้นไปกลับร่วมสองกิโลพอคืนตำราต้นฉบับและตัวถ่ายเอกสารให้กับท่านท่านก็เขียนชื่อนามสกุล

ของผมเป็นผู้ได้รับการประสิทธิ์ประสาทวิชาพร้อมทั้งส่งมอบรูปถ่ายให้๑ ใบ เป็นรูปชายสูงวัย

นุ่งขาวห่มขาวในมือถือลูกประคำ




ท่านบอกว่านี่ล่ะ“ ครูพราหมณ์ สุทโธ”


เวลาจะทำวิชาใดๆให้บอกกล่าวท่านก่อนเสมอจะทำให้วิชานั้นมีความศักสิทธิ์และเกิดความขลัง
  ผมนั่งเปิดตำราดูคาถาในตำราซึ่งบางอย่างที่ผมไม่เข้าใจก็ได้รับความเมตตาจากอาจารย์อธิบาย
ให้ผมได้เข้าใจในตำราของครูพราหมณ์ไม่ว่าจะเป็น คาถาเมตตา คาถามหานิยม เสกน้ำมันจันทร์
หรือวิชานั่งเทียนเรียกคนรักกลับท่านบอกเคล็ดลับที่ไม่มีจดอยู่ในตำราให้แก่ผมโดยไม่ปิดบังเหมือน

ท่านรู้ว่าผมประสบปัญหาแม้ว่าผมยังไม่ได้เล่ารายละเอียดให้ท่านฟังก็ตาม
ท่านชี้แนะว่าต้องหมั่นท่องบ่นฝึกฝนจนชำนาญ

“กระทั่งหลับตาแล้วให้เห็นเป็นตัวคาถาเป็นใช้ได้”

อาจารย์ท่านนี้เป็นถ้าผมไม่บอกชื่อท่านผมคงเป็นคนอกตัญญุไม่รุ้คุณคน
เหมือนกับเป็นการโยนไฟลงน้ำทุกวันนี้ก่อนผมที่ผมจะก้มตัวลงนอนกราบหมอน๕ ครั้ง
ระลึกถึงคุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ คุณบิดามารดา คุณครูอาจารย์ผู้ให้ความรู้แก่ผมคือ


ท่านอาจารย์ประมุขเตียหรืออาจารย์อ้วน

ท่านยังสอนอยู่ไหมครับ

ตอบกลับ 2# kaka_1175


    ใช่ครับอยากรู้

นับว่าท่านมีบุญวาสนาร่วมกันมา

บุญ แท้ๆค่ะที่ได้ร่ำเรียนกับท่าน  หายากนัก

ขอเล่าบ้างครับ ไม่ได้อภินิหารใดๆแต่ประทับใจส่วนตัว มีผู้หญิงนักศึกษา ปี ๒ เป็นคนจังหวัดพิจิตรมาเรียนอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดนครสวรรค์ได้แอดอีเมลมาคุยกับอาจารย์อ้วนผ่าน msn ขณะที่วันนั้นตัวผมเองกำลังนั่งคุยกับอาจารย์อยู่พอดีด้วยความอาจารย์ท่านพิมพ์คอมพิวเตอร์ไม่เก่ง ก็เลยคุยกับผ่านกล้องกับผู้หญิงคนนี้ ได้ใจความว่า มีแฟนเป็นอายุมากกว่าแต่แฟนไม่ค่อยมาหากลัวว่าจะไปติดผู้หญิงเพราะแฟนมีนิสัยเจ้าชู้มาก ได้เล่ารายละเอียดระบายความทุกข์ให้กับอาจารย์ฟัง  ซึ่งในตอนนั้นอยู่ในช่วงระหว่างปิดภาคเรียน อาจารย์ท่านเลยบอกว่าถ้าว่างให้ขึ้นมาเที่ยวที่กรุงเทพ แล้วท่านจะให้สีผึ้งไปใช้ ผู้หญิงคนนี้ก็บอกว่าไม่ค่อยมีเงิน ท่านเลยบอกว่า "ถ้าท่านผ่านไปทางนครสวรรค์จะเรียกให้ออกมาเอา " หลังจากนั้นก็จบการสนทนา อาจารย์ท่านเลยหันมาชวนผมว่า "ไปเที่ยวนครสวรรค์ไหม ? " ผมก็อ้ำอึ้งว่า "..ไปก็ไปครับ.." แล้วเดินทางไปท่ารถขนส่งในทันที ทั้งๆที่รถส่วนตัวของอาจารย์เองเกิดเสียยังซ่อมอยู่ด้วยซ้ำแต่ท่านก็ยังเมตตานั่งรถ บขส.ไปถึงตัวเมืองนครสวรรค์เพื่อนำสีผึ้งไปให้ผู้หญิงคนนี้ พอถึงท่ารถที่นครสวรรค์ก็โทรนัดให้ออกมารับสีผึ้ง โดยผู้หญิงคนนี้รู้สึกทั้งดีใจและประหลาดใจ เพียงแค่คุยกันใน internet เท่านั้นอาจารย์ท่านยังเมตตานั่งรถเอาสีผึ้งมาให้ถึงที่นครสวรรค์และซึ่งในน้ำใจอาจารย์อย่างถึงที่สุด สำหรับตัวผมเองรู้สึกได้อย่างเดียวว่า ผู้หญิงคนนี้โชคดีจริงขนาดว่าไม่มีตังอาจารย์ยังนั่งรถนำมาให้ถึงที่เลย เหมือนว่าความงุนงงสงสัยของผมมันแสดงออกมาใบหน้าได้ชัดเจน อาจารย์อ้วนท่านพูดขึ้นเหมือนจะรู้ว่าผมกำลังสงสัยว่า " อดีต เขาเคยให้ข้าวเรากิน วันนี้เลยต้องมาช่วยเขาบ้าง " เป็นประสบการณ์ส่วนตัวของผมเล็กๆน้อยที่ได้ไปเที่ยวนครสวรรค์กับอาจารย์อ้วนครับ

จะไปหาท่านบ้าง ช่วยบอกที่อยู่ใน กทม ให้ด้วย อยากได้ของดีบ้าง
เพื่อนสมาชิกเว็บคนใดรู้จักที่อยู่ท่านช่วยบอกที

จะไปหาท่านบ้าง ช่วยบอกที่อยู่ใน กทม ให้ด้วย อยากได้ข ...
ต้นฉบับโพสโดย samsung เมื่อ 20-4-2011 20:00

                               
สมัครสมาชิก / เข้าสู่ระบบ เพื่อดูภาพขนาดใหญ่

    ผมส่งรายละเอียดให้ทาง PM แล้วกันนะ

อนุโมทนา สาธุ ด้วยครับ เยี่ยมไปเลยผมคงได้มีโอกาสไปกราบไหว้ท่านสักครั้งในชีวิต

win006โพสเมื่อ 20-4-2011 22:34 | แสดงเฉพาะโพสนี้

อนุโมทนา สาธุ ด้วยครับ เยี่ยมไปเลยผมคงได้มีโอกาสไปกราบไหว้ท่านสักครั้งในชีวิต

เทิดทูนครูบาอาจารย์ ถือว่ารู้กตัญญูู ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่เหลือ ...อ้อ ไม่ไหม้ครับ

อนุโมทนาสาธุครับ

ผมส่งรายละเอียดให้ทาง PM แล้วกันนะ ...
ต้นฉบับโพสโดย Serman เมื่อ 20-4-2011 20:04

                               
สมัครสมาชิก / เข้าสู่ระบบ เพื่อดูภาพขนาดใหญ่

รบกวนช่วบส่งที่อยุ่ของอาจารย์ให้ผมได้ทราบด้งยคนนะครับ อยากไปกราบท่านครับ
ขอบคุฯล่วงหน้าครับ

ส่งให้แล้วครับ

ขอบพระคุณมากครับ