หลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง จ.สระบุรี ไม่ต้องเชื่อผม...อยากให้ได้ใช้เอง

วันนี้มีเรื่องมาเล่าอีก...เชื่อว่าหลายๆคน คงยังสัยในเครื่องราง พระเครื่องที่ใช้กันอยู่
ผมเองเป็นหนึ่งในนั้นที่ ต้องลอง ต้องดู ต้องเห็น ตามหลักการวิทยาศาสตร์
ไม่ได้ต้องเป็นการลบหลู่ ครูบาอาจารย์แต่อย่างใด เพียงแต่เราอาจจะเจอภัยอัตรายที่คาดไม่ถึงโดยที่ไม่ตั้งตัว
พระเครื่อง หรือ เครื่องรางก็สำคัญ เป็นสิ่งที่คนไทยสืบทอดกันมาตั้งแต่โบราณ ช่วยปกป้องคุ้มภัย แค้วคาด มหาเสน่ห์

วันนี้ผมขออนุญาติแนะนำ พี่ๆเพื่อนๆชาวเมืองเสน่ห์กาหลง ให้เก็บ พระของ หลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง จ.สระบุรี
หลายคนคงไม่รู้จัก เพราะยุคที่ท่านอยู่ไม่มีการโฆษณามากเหมือนสื่อทุกวันนี้ ไม่แปลกที่นักเก็บรุ่นใหม่ไม่คุ้นชื่อหลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง เรื่องเล่าของหลวงพ่อตาบโดยส่วนตัวผมแล้วมีเยอะ แต่จะขอเล่าแบบเน้นนะครับเพื่อเป็นแนวทางให้พี่ๆเพื่อนๆได้มีโอกาสหาพระ หลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียงมาใช้ติดตัว เพราะ ไม่อยากให้เอามาเก็บ ยากให้ใช้กันมากกว่า
ครั้งแรกที่ผมจำความได้ พระองค์แรกที่ติดคอผม คือ พระกริ่งเวชคามใบ้(กริ่งคนจน) ของ หลวงพ่อตาบ ซึ่งได้มาจากพี่ชายผมเอง
ประวัติการสร้างหลวงพ่อทำตามขั้นตอนแบบโบราณบางคนคงสังสัยอีกว่าทำไม่เรียก พระกริ่งคนจน เพราะท่านทำไว้แจกชาวบ้านที่ไม่มีเงินเช่า พระกริ่งเวชคามแบบมีกริ่งซึ่งตอนนั้นค่าเช่าพระกริ่งเวชคาม แบบมีกริ่ง มีราคาสูงมาก
หลวงพ่อตาบ ท่านตั้งใจสร้างขึ้นมาแจก ประชาชนเพื่อสืบสานต่อพุทธศาสนาและไว้ใช้ป้องกันตัว(ประวัติท่านพอหาอ่านได้ในเวปนะครับผมขอตัดไปประสบการณ์เลยดีกว่า เดียววัยรุ่นบางคนจะเซง)

ครั้งนั้นผมจำได้ดี เมื่อตอนผมเรียนอยู่ม.1 โรงเรียนราชวินิตบางเขนผมได้ยินข่าวเรื่องมีเกจิ อยู่ท่านหนึ่งมีวิชาเสน่ห์ กุมารทองโด่งดังกำลังมาแรงดารานักแสดงหลายคนไปหาไปทำเสน่ห์กัน
ผมเองก็มีจุดประสงค์เหมือนคนทั่วไปอยากหาของดีไว้ใช้ เดินทางไป สระบุรี มุ่งหน้าไปหาเกจิท่านนั้น
การเดินทางนี้ เป็นครั้งแรกของผม โดยไม่มีผู้ใหญ่ไปด้วยเลย(ตื่นเต้นมากกลัวหลงทาง)
พอไปวัดผมก็เช่าบูชาอะไรว่าดี เอาๆๆๆ จนตังค์ เหลือแค่ค่ารถไฟกลับบ้าน
ผมจัดแจงจะซื้อตั๋วรถไฟ จะกลับบ้านแต่ตังค์หายไปไหนไม่รู้ตัว....ผมยอมรับเลยตอนนั้น ไม่รู้จะทำยังไง จะกลับบ้านยังไงดี
ในสมองผมคิดมาได้ว่า เอาพระที่เราเพิ่งเช่ามาไปปล่อยขาดทุนเล็กๆน้อยๆคงไม่เป็นไร
ผมเดินถือถุงวัตถุมงคลที่เพิ่งเช่ามา ไปแห่ให้ใครต่อใครดู ทุกคนส่ายหัวไม่รับสักคน
แต่อยู่ๆมีลุงอยู่ท่านหนึ่ง ไอ้หนู ถ้าข้าจะเอาที่คอ จะให้มั้ยล่ะ ผมจับที่คอผม คิดในใจ ถ้าเราไม่ปล่อยคงไม่ได้กลับบ้านแน่
ผมพูดกับลุงคนนั้น ได้ครับ ลุงคนนั้นยื่นเงินให้ผม จำนวนสองพันบาท ไอ้หนูเอาไป...!!
ผมหยิบเงินลุงคนนั้นมาพร้อมทั้งส่งพระที่คอให้ลุง คนนั้นลุงครับผมขอแค่ห้าร้อยพอครับเดียวผมกลับถึงบ้านจะนำเงินมาไถ่พระคืนนะครับ... ลุงคนนั้นยิ้มแล้วรับพระและเงินที่ผมคืนไป แล้วพูดทิ้งทายกับผมว่าไอ้หนูหลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง เป็นพระ จ.สระบุรีเออ...เดียวข้าจะเก็บไว้ให้...(หัวเราะ)
พอผมถึงบ้าน ตั้งใจจะเอาเงินไปคืนลุงคนนั้น กะจะไปวันเสาร์ที่จะถึง แต่มานึกๆจะตามหาลุงคนนั้นยังไง เราไม่ได้ถามที่อยู่
เพราะมัวแต่ดีใจจะได้กลับบ้าน เราคงเสียพระไปแล้วแน่นอน ผมทำใจ.....
ในวันเสาร์ เสียงกดกริ่งหน้าบ้าน มีจดหมายมาส่งครับ....
ผมเดินไปรับจดหมาย ซึ่งมีชื่อผมเป็นคนรับผมงงและสงสัยมากๆว่าใครส่งมาเพราะจะว่าไปแล้วผมไม่เคยมีใครส่งจดหมายมาให้แบบนี้มาก่อน...ผมเปิดที่ซองจดหมาย ต้องตกใจเพราะสิ่งที่อยู่ในจดหมายเป็นพระกริ่งเวชคาม(กริ่งใบ้) องค์เดียวกับที่ผมให้ลุงคนนั้นไป...ในซองเขียนข้อความ ว่า ไม่ต้องเอาเงินมาคืน ลงท้ายจดหมาย หลวงพ่อตาบวัดมะขามเรียง
ทุกวันนี้ผมยังเก็บความสงสัยไว้ในใจ ว่าลุงคนนั้นเป็นใคร ทำไมไม่เอาเงินหรือพระไป แล้ว รู้ที่อยู่ผมได้ยังไง...
ตลอดเวลา20 ปี ที่ผมยังคงสงสัย

เหตุการณ์ต่อมา
ครั้งนั้นผมอยู่กับแฟนของผม...ไม่คิดว่ากำลังมีภัยมา.....
ผมนั่งคุยกับแฟนผมเรื่องทั่วไป อยู่ๆเหมือนมีอะไรมากระแทกที่แขนผมอย่างแรง ผมหันไปมอง
สิ่งที่กระแทกผมแบบไม่ยั้ง คือ มีดยาวนั้นเอง แทงตามแขนตามตัวผมแบบไม่ยั้ง
ผมตายแน่ๆนาทีนั้นคิดในใจ...ไม่รู้จะให้ใครช่วย เล่นใส่ผมแบบจัดเต็มแบบนี้ผมมองไปที่มีดที่แทงใส่ผมไม่ยั้ง นาทีนั้นเหมือนเป็นภาพสโลโมชั่นเลยผมมองเห็นมีดที่แทงผมแบบไม่ยั้งงอ และ ด้ามมีดที่เค้าจับแตกกระจายออกมา
แล้วคนนั้นเค้ารีบหนีไป...ผมลุกขึ้นมามีอาการเจ็บ และจุกบ้างเล็กน้อยเหมือนโดนอะไรกระแทก คิดใจใจว่าคง โดนพุนแน่ตามตัวแต่กลับไม่มีรอยอะไรเลยมีแค่รอยแดงๆ รอยข่วนยังไม่มีเลยครับ ผมจับที่คอผมได้ หลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียงช่วยอีกครั้งครับต้องบอกเพื่อนๆพี่ๆอีกครั้งครับว่า พระของท่านสุดยอดมากๆน่าหามาติดตัวไว้เหมาะเป็นพระใช้มากกว่าท่านที่มีจะเอามาเก็บ...

เหตุการณ์อีกครั้ง
ผมและพี่ชายขับรถ เจอวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งขี่มอเตอร์ไซปาดหน้า ปาดไปปาดมาพี่ชายผมบีบแตรไล่ พวกมัน
พอถึงไฟแดง ไอ้กลุ่มมอเตอร์ไซยนรก ลงมาเคาะกระจกรถพี่ชายผม พี่ชายผมเอากระจกลง มันเอามือล้วงด้านหลังของมัน
หยิบปืนขึ้นมาจ่อที่หัวพี่ชายผม มันเหนี่ยวไกปืนทันที! แชยะ....!แล้วมันเล็งปืนขึ้นฟ้า เปี้ยง! แล้วมันมาจอที่หัวพี่ผมอีกครั้ง...แชยะ....! แชยะ....! มาจอที่ผม แชยะ....! แล้วมันยิงขึ้นฟ้าอีกเปี้ยงๆๆ
มันตกใจมาก รีบกระโดดขึ้นรถหนีไป ผมและพี่ชายจำทะเบียนรถมันได้ มันเลยโดนจับแบบไม่ต้องสัย
วันนั้น ไอ้พวกที่ยิง มันมากราบเท้าแล้วถาม พี่มีของดีอะไร พี่ชายผมหยิบพระกริ่งที่เลี่ยมพลาสติกเก่าๆขึ้นมาพร้อมเอามาจรดพระ กริ่งใบ้หลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง มันมองมาที่ผม....และ ที่คอผมก็ พระกริ่งใบ้พระกริ่งเวชคาม ของหลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง.....
นี่เป็นแค่เสี้ยวเล็กๆที่ผมเจอกับตัวเอง ยังมีอีกเยอะที่จะมาเล่าในครั้งต่อไป
ผมแค่อยากให้ทุกๆท่านมีของดีไว้ป้องกันตัวไว้ เราไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น ไม่ประมาทดีที่สุดครับ

วันนี้มีเรื่องมาเล่าอีก...เชื่อว่าหลายๆคน คงยังสัยใน ...
ต้นฉบับโพสโดย kunpan88 เมื่อ 25-2-2012 11:43

                               
สมัครสมาชิก / เข้าสู่ระบบ เพื่อดูภาพขนาดใหญ่

    พระอาจารย์ท่านนี้เก่งจริงผมอยากได้ตะกรุดหนังเสือท่านมากที่สุด

  เยี่ยม

สุดยอดตะกรุดหนังเสือ หายากมากๆ พี่ชายผมมี ผมขอดูยังไม่ให้ดูเลย...

คนรู้จักผม ไห้ผมมาเหรียญนึง เค้าว่าแคล้วคลาดดี แต่ผมยังไม่เคยแขวนเลย อยู่ในกล่องเก็บพระ

ตอบกลับ 5# tyler

เอามาขึ้นคอเถอะครับพี่ ดีจริงๆ

ตอบกลับ 1# kunpan88


   สุดยอดครับประสบกาารณ์เยี่ยมมากครับ

เคยไปวัดวัดแดงใต้ หลวงพ่อเอื้อน อ.ท่าเรือ ก็ผ่านวัดหลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง แต่ไม่ได้แวะเข้าไปครับ ว่าจะไปกราบสังขารไม่เน่าไม่เปื่อยของท่านสักหน่อยครับ

กราบนมัสการ รูปหลวงพ่อเปิ่น พอเห็นหลวงพ่อเปิ่น ผมมีเรื่องมาเล่า แต่ขอคราวต่อไปครับ
ขอบคุณทุกๆท่านที่แสดงความคิดเห็น ถ้ามีประสบการณ์หลวงพ่อตาบก็มาเล่าสู่กันฟังได้นะครับ...

ขอบคุณครับ

หลานผมห้อยเหรีญหลวงพ่อตาบ ไปกราบ หลวงพ่อสาคร วัดหนองกรับ
พอกราบที่ตักท่าน หลวงพ่อสาคร สดุ้ง แล้วถาม...หลานผม หนูห้อยพระอะไร
หลานผมโชว์ เหรีญรุ่นสุดท้านหลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง ให้ท่านดู ท่านบอกว่าแรงมากๆ
เหตุการณ์วันนั้น...ทำให้ผมเชื่ออีกอย่าง ว่าท่านจากไป แต่ยังคงเหลือไว้ซึ้งพุทธธาคม
อัดแนนเต็มเปรี่ยมวัตถุมงคล ของท่าน ดังเลขยันต์พระพุทธเจ้า16 พระองค์...
หามาใช้ป้องกันตัวเถอะครับ ไม่จำเป็นต้องแพงก็ได้

หลานผมห้อยเหรีญหลวงพ่อตาบ ไปกราบ หลวงพ่อสาคร วัดหนอ ...
ต้นฉบับโพสโดย kunpan88 เมื่อ 25-2-2012 15:18

                               
สมัครสมาชิก / เข้าสู่ระบบ เพื่อดูภาพขนาดใหญ่

    เรื่่องหามาบูชาคงไม่ถึงกับยากแต่ก็หวั่นของเทียมครับ   เล็งๆพระกริ่งเวชคามกับพระชัยวัฒน์อยู่เหมือนกัน

หลวงพ่อตาบ ท่านทำของท่านตลอดเวลาที่ไม่มีแขกหรือติดกิจนิมนต์ ว่างเมื่อไหร่ก็ขึ้นมาทำของท่าน รวมทั้งทำตะกรุดด้วย เป็นการทำสมาธิให้แก่กล้าอีกทางหนึ่ง มีเกร็ดเกี่ยวกับสมาธิอันกล้าแข็งคือ ช่วงก่อนออกเหรียญรุ่นแรกสักครึ่งปี ท่านไปผ่าตัดต่อมลูกหมากหมอวางยาสลบแต่ไม่สลบ แถมคุยกับหมอเหมือนไม่มีอะไร และไม่แสดงอาการเจ็บปวดขณะผ่าตัด หลังจากอาพาธชาวบ้านกลัวว่าท่านจะอยู่ไม่นาน เลยขอให้ท่านออกเหรียญรุ่นแรก เหรียญรุ่นนี้เกี่ยวพันกับนักการเมืองชื่อดังมากๆ แต่ไม่ขอเอ่ยนามคือช่วงปี2519 เขามาที่วัดมาขอเหรียญรุ่นนี้ไปแจกทหาร ได้ไปหลายร้อยเหรียญ ยังไม่ทันแจกไปโดนยิงด้วยอาร์พีจี ที่ลำปาง ปลอดภัย เลยเปลี่ยนใจไม่แจก มาวัดขอรุ่นสองไปแจกแทน ลองหาข่าวสมัยก่อนดูในกูเกิ้ลนะครับ

เสริมอีกนิดครับ บางครั้งท่านเสกของ ท่านให้วางไว้เฉยๆ แล้ว คุยกับแขกที่มาหาท่าน พอแขกลากลับก็ให้นำวัตถุมงคลกลับไปด้วย เอาไปใช้ได้เลย
หลายคนงง ว่าท่านไปเสกให้ตอนไหน แล้วบางคนไม่เชื่อถือของที่ท่านเสก เอาไปลองบ้างเล่นเอาปืนแตกมานักต่อนักแล้ว คนรอบๆวัดต่างรู้ดี....
ท่างเสกพระไม่เหมือนพระรูปไหน...ใช้เวลาไม่นาน แต่ของกับมีพุทธธานุภาพ....

ตอบกลับ 12# หิรัญ
ใช่ครับ ของปลอมเยอะมาก ยิ่งเหรียญรุ่นแรกครับเนียนมาก...สวนพระกริ่ง
ยังดูง่ายกว่าเพราะท่านหล่อแบบโบราณ เนื้อจะเหมือนขันลงหินครับ...
ถ้าหาไม่ได้ใช้รุ่นหลังๆแทนเอาครับ ดีเยี่ยมเหมือนๆกัน

ตอบกลับ 8# Ake_kub


กราบนมัสการ รูปหลวงพ่อเปิ่น
พอเห็นหลวงพ่อเปิ่น ช่วยผมรอดตาย
ผมมีเรื่องมาเล่า แต่ขอคราวต่อไปครับ....